1.Filip, kl. 2: „Ile godzin pracujecie?”
Ratownicy medyczni pracują z reguły bardzo dużo. Mamy dyżury 24-godzinne bądź 12-godzinne,często przemieszczamy się z jedno miejsca zatrudnienia do drugiego. Niestety część pracowników ochrony zdrowia jest zatrudniona na kontrakcie, czyli prowadzą własną działalność gospodarczą i świadczą usługi medyczne. A osoby zatrudnione na etacie dodatkowo także biorą dyżury w innych miejscach ze względu na niskie pensje w sektorze medycznym. Pracujemy w Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych, dyspozytorniach medycznych, Zespołach Ratownictwa Medycznego. Miesięcznie robimy po 200–300 godzin, czasami nawet więcej.
2.Lena kl. 2: „ Jak radzicie sobie ze zdrowiem?”
Każdy z nas dba o siebie i o swoje zdrowie w różny sposób. Najważniejsze jest zadbanie o zbilansowaną zróżnicowaną dietę jak i o jakościowy sen. Aktywność fizyczna odgrywa bardzo ważną rolę w zwiększaniu swojej odporności. Musimy pamiętać także o wszelkich zasadach higieny osobistej.
3. „Kiedy jecie?”
Staramy się przed rozpoczęciem dyżuru zjeść posiłek, bo w trakcie pełnienia swoich obowiązków nigdy nie wiadomo kiedy będzie wolna chwila na przerwę na uzupełnienie energii. Spożywanie posiłków w pracy medyków uwarunkowane jest tym czy w danym czasie mamy jakąś pilną interwencję przy pacjencie czy też stan jest opanowany i można spokojnie iść zjeść. W trakcie pełnienia dyżuru w Zespołach Ratownictwa Medycznego czas na posiłek musimy sobie organizować pomiędzy wyjazdami do pacjentów, czasami zdarza się ,iż przez kilka godzin nie zjeżdżamy do swojej bazy i wtedy trzeba mieć coś do zjedzenia z sobą.
4. „Czy pracujecie codziennie?”
W zależności od formy zatrudnienia grafik pracowników ochrony zdrowia wygląda różnie. Osoby zatrudnione na etacie pracują systemem 12 godzinny dyżur dzienny ,a następnego dnia 12 godzinny dyżur nocny, po tym 48 godz. wolne i ponownie 12 D 12N i wolne i tak cały czas. W zależności od wyboru pracownik etatowy w czasie wolnym może wykonywać dyżury w innym miejscu. U pracowników kontraktowych zdarzają się dyżury dziennie wykonywane pod rząd przez 3- 4 dni.
5. Damian kl. 2: „ Ilu mieliście wyjazdów rocznie?”
Dane z 2018 r. z Głównego Urzędu Statystycznego informują ,iż Zespoły Ratownictwa medycznego miały 3,2 mln wyjazdów świadczenia były wykonywane przez 1541 zespołów w tym 1128 to podstawowe a 413 to specjalistyczne, a także przez 21 baz Lotniczego Pogotowia Ratunkowego .W Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych, Izbach Przyjęć udzielono pomocy 4,6 mln pacjentom w tym 230 to SOR, 149 izb przyjęć oraz 13 centrów urazowych, a także 4 centra urazowe dla dzieci.
6.Zofia Ł. Kl. 2: „Czy jest Państwu wygodnie pracować w kombinezonach, maseczkach i rękawiczkach?”
W celu zapewnienia właściwej ochrony osobistej i możliwości wykonywania czynności służbowych podczas pracy musimy byś odpowiednio zabezpieczeni. Najważniejsze jest dla nas bezpieczeństwo podczas wykonywania świadczeń niż wygoda, więc staramy się nie myśleć o tej kwestii.
7.Patrycja kl. 2: „Kiedy wrócimy do szkoły?”
Na to pytanie ciężko mi odpowiedzieć. Zapewne powrót do szkoły będzie uwarunkowany ilością kolejnych przypadków zarażenia koranowirusem. Decyzję w tej kwestii podejmie odpowiedni organy w zależności od opinii wydanej przez Państwowy Inspektoriat Sanitarny i Ministerstwo Zdrowia.
8.Maksymilian G. kl. 1: „Ile chorych udało się uratować?”
Nie wiem czy to pytanie odnosi się to czasów pandemii czy też do mojej pracy ogólnie. Przez kilkadziesiąt lat pracy znajdowałam się w różnym miejscach i w różnych sytuacjach i ciężko jest określić ilu chorych udało mi się uratować ilu niestety nie. Robimy wszystko podczas naszych akcji ratunkowych, lecz najważniejsze jest to czy świadkowie/rodzina podczas zdarzenia podjęła się udzielenia pierwszej pomocy.
9.Oliwia kl. 2: „Czy przedłużyli Wam czas pracy w szpitalu?”
Pracujemy normalnie, według ustalonego wcześniej grafiku. Nie przedłużono nam czasu pracy. A podczas pilnych interwencji jeśli czas naszego dyżuru się zakończy my nie odchodzimy od człowieka tylko działamy dalej i czekamy na przekazanie pacjenta kolejnemu zespołowi.
11. Przemek kl. 2: „ „Kiedy to wszystko się skończy?”
Tak naprawdę nie można przewidzieć kiedy skończy się pandemia koronawirusa SARS-CoV-2, więc ciężko określić kiedy wszystko wróci do normy.
12.Patryk kl. 1 : „Dlaczego koronawirus się tak szybko rozprzestrzenia?”
Wirus ten przenosi się drogą kropelkową, tak jak i wirus grypy sezonowej. Wystarczy, że ktoś kichnie lub kaszlnie, by wirusy dostały się do naszego organizmu. Podczas kaszlu i kataru musimy pamiętać o odpowiednim zasłanianiu nosa i ust ,aby ochronić innych przed drobnoustrojami wydostającymi się z naszego organizmu. Wirus Sars-coV2 replikuje się w tylnej ścianie gardła ,więc swobodnie może rozprzestrzeniać się poprzez naturalne odruchy na inne osoby.
13.Natalka kl. 1: „Jak powstał koronawirus?”
„Koronawirusy (Coronaviridae) są rodziną wirusów RNA poznaną w latach 60. XX w. Nazwa wirusów tej grupy wiąże się z ich wyglądem. Mają one w osłonce struktury białkowe, których wygląd odkrywcom skojarzył się z koroną. Wirusy mają kształt sferyczny (średnica ok. 120 nm). Ich genom to jednoniciowy RNA o wielkości bardzo dużej jak na wirusy RNA – 28-30 tys. nukleotydów. Poznane zostały koronawirusy zakażające różne gatunki ssaków i ptaków. Wśród nich są 4 gatunki wirusów człowieka (229E, OC43, NL63 i HKU1) powszechnie występujące na całym świecie i wywołujące zakażenia dróg oddechowych i przewodu pokarmowego o zazwyczaj lekkim przebiegu. Wirusy HCoV-229E i HCoV-OC43 są odpowiedzialne za 5-30% przypadków tego typu schorzeń. W XXI w. pojawiły się nowe koronawirusy człowieka, prawdopodobnie jako wynik mutacji wirusów zwierzęcych umożliwiających adaptację do replikacji w komórkach ludzkich.Pierwszy był wirus wywołujący zespół ciężkiej ostrej niewydolności oddechowej (SARS). Wirus ten (SARS-CoV) krążył wśród ludzi w latach 2002-2003. Odnotowano ponad 8 tys. zakażeń ze śmiertelnością ok. 10%. Wirus prawdopodobnie wywodził się od wirusa małych nietoperzy owadożernych występujących w Chinach. Od 2012 r. notuje się, głównie na Półwyspie Arabskim, przypadki zespołu bliskowschodniej niewydolności oddechowej (MERS). Przez 8 lat stwierdzono ponad 2,5 tys. zachorowań ze śmiertelnością ok. 35%. Jest to przede wszystkim zakażenie odzwierzęce, którego źródłem są wielbłądy, a pomiędzy ludźmi transmisja MERS-CoV jest słaba. Obecnie pojawił się trzeci nowy koronawirus. Nowy koronawirus – SARS-CoV-2
W 2019 r., prawdopodobnie w listopadzie, zaczęły się zakażenia ludzi nowym wirusem. Wstępnie nazwano go 2019-nCoV (czyli nowy koronawirus z roku 2019), a obecnie ma on oficjalną nazwę SARS-CoV-2 (czyli koronawirus SARS typu 2). Międzynarodowy Komitet Taksonomii Wirusów (ICTV) decydując się na nadanie takiej właśnie nazwy nowemu gatunkowi wirusa, kierował się podobieństwem genetycznym do wirusa SARS (79,5%) i podobieństwem objawów klinicznych wynikających z zakażenia do choroby sprzed kilkunastu lat. SARS-CoV-2 wnika do komórek człowieka, korzystając z tych samych receptorów na powierzchni komórki co SARS-CoV. Receptorem jest białko ACE-2 (angiotensin-converting enzyme 2; konwertaza angiotensyny 2) występujące m.in. w płucach. Sprawia to, że oba wirusy mają podobną drogę zakażenia i wywołują podobne objawy chorobowe. Nowy wirus ma genom zbudowany z 29,9 tys. nukleotydów i wykazuje znaczne podobieństwo genetyczne (96%) z koronawirusami izolowanymi od nietoperzy owadożernych żyjących w Chinach. Od tych zwierząt wirus prawdopodobnie przeszedł, pośrednio lub bezpośrednio, na człowieka. Towarzyszyły temu zmiany mutacyjne adaptujące wirusa do replikacji w komórkach ludzkich. Powtórzyła się zatem historia z 2002 r., z tym że zaszły inne mutacje, a więc obecnie mamy do czynienia z odmiennym wirusem. Podejrzewa się, że w drodze do człowieka wirus adaptował się do różnych gatunków ssaków. W przypadku wirusa SARS mówiło się o cywetach, teraz w przypadku SARS-CoV-2 podejrzewa się pangoliny. Przypuszczalnie nie da się tego ustalić z całą pewnością. Nie ma to także obecnie praktycznego znaczenia, gdyż mamy do czynienia z wirusem ludzkim, przenoszącym się pomiędzy ludźmi, bez pośrednictwa zwierząt. Przyjęta przez WHO nazwa choroby to COVID-19 (coronavirus disease 2019, czyli choroba koronawirusowa z roku 2019). Nazwa niezbyt ciekawa, ale odpowiadająca przyjętym normom nazewniczym. Z jednej strony jest to nazwa poprawna politycznie (choroba nie powinna kojarzyć się z rejonem geograficznym, ani z grupą ludzi lub zwierząt jako źródłem zakażenia), a z drugiej strony podkreśla, że klinicznie nie jest to SARS.”
Cytat opracowania z 28.02.2020 r. z PAN
14.Ignacy kl. 3: „ Czy na koronawirusa jest możliwa szczepionka?”
W kilkudziesięciu miejscach na świecie rozpoczęły się pierwsze badanie kliniczne nad szczepionką chroniącą przed zakażeniem SARS-CoV-2. Szczepionka kiedy zostanie już odkryta musi jeszcze przejść szereg testów zgodnie z obowiązującymi wymogami. Musimy czekać cierpliwie, aż firmy farmaceutyczne znajdą skuteczny środek zabezpieczający nas przed zakażeniem koranowirusem.
15.Gracjan kl. 2: „Czy można wychodzić bez maseczek?”
Zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem w Dzienniku Ustaw z dn.16 kwietnia nadal obowiązuje nas zakrywanie ust i nosa w miejscach publicznych.
16.Maria kl. 2: „Dlaczego pani wybrała zawód ratujący życie drugiego człowieka?” Alexiupolis kl. 2: „Dlaczego wybrał Pan/ Pani taki zawód?”
Wychowywałam się po sąsiedzku z kolegą, którego mama pracowała jako lekarz rodziny jak i w pogotowiu ratunkowym. Ciekawość tego z czym mierzy się ona w codziennej praktyce lekarskiej sprawiła, iż zaczęłam interesować się zawodami medycznymi. Pasjonujące okazywało się to, iż dzięki nabytej wiedzy teoretycznej jak i praktycznej jest się w stanie zadbać o zdrowie i życie drugiego człowieka. Każdy z nas niezależnie od wieku powinien potrafić udzielić pierwszej pomocy czy to swoim najbliższym czy jako świadek zdarzenia. W klasie maturalnej wahałam się nad dwoma interesującymi mnie zawodami, w ostateczności wybrałam kształcenie w kierunku ratownika medycznego. I tak od kilkudziesięciu lat pracuję zawodowo.
17.Zofia P. kl. 2: „Czy lubi Pani/ Pan swój zawód?” Natalka kl. 3: Czy sprawia Wam radość to co robicie?”
Jestem osobą lubiącą wyzwania ,a praca w Zespołach Ratownictwa Medycznego każdego dnia jest inna ze względu na różne wezwania i przypadki. Lubię swój zawód i ratowanie zdrowia i życia drugiego człowieka sprawia mi radość. Przyjemnie jest patrzeć na człowieka, któremu pomogliśmy i jeszcze przyjemniej kiedy się uśmiechnie i dziękuje nam za pomoc. Take chwile utwierdzają mnie ,iż czuję się potrzebna wielu ludziom i chcę nadal trwać w tym zawodzie.
18.Karol kl. 1: „Jak się leczy ludzi?” Franek kl. 1: „Co się dzieje gdy ratownicy jadą na pomoc karetką?”
W zależności od jednostki chorobowej, wieku pacjenta i chorób współistniejących proces leczenia człowieka może być różny. W chwili przybycia pacjenta do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego czy też Izby Przyjęć rozpoczyna stabilizacja czynności życiowych pacjenta, diagnostyka – pobranie krwi do badań, wykonanie badań radiologicznych, w tym także tomografii komputerowej, podajemy leki w zależności z jakim problemem trafił do nas człowiek. A w dalszej kolejności lekarz ustala kolejno etap leczenia np. poprzez przekazanie na oddział leczący dane schorzenie. W chwili przybycia Zespołu Ratownictwa Medycznego na miejsce zgłoszenia pacjent jest badany, oceniamy jego czynności życiowe, zbieramy wywiad medyczny ,podejmujemy decyzję o podaży leków. Podejmujemy decyzje o zabezpieczeniu pacjenta na czas transportu do szpitala bądź pozostawienia w miejscu wezwania.
19.Kacper kl. 1: „Jak się pracuje w tej pandemii?” Alicja kl. 2: „Panie Doktorze czy w tym okresie trudniej się pracuje?”
W trakcie pandemii pracuje się na pewno inaczej niż przed pierwszymi informacjami o nowym koranowirusie. Część z nas nie spotkała się w swoim życiu zawodowym z taką sytuacją, jaka ma teraz miejsce.
21.Piotr, Marysia kl. 2; Dawid kl. 3: „Czy nie boicie się, że się zarazicie?”
Agata kl.2: „Czy lekarze boją się zarazić koronawirusem?”
Lena kl.2: „Czy lekarze boją się mieć kontakt z innymi?”
Ze względu na wykonywany zawód na co dzień spotykamy się z wirusami, bakteriami, grzybami. Musi być uważni podczas ratowania zdrowia i życia człowieka. Strach przed zarażeniem SARS-CoV-2 występuje u wszystkich pracowników ochrony zdrowia, jest on często podświadomy, nie przekłada się na naszą pracę, nie spowalnia jej, nie utrudnia. Sami w swoich miejscach pracy musieliśmy nauczyć się jak postępować w danych sytuacjach, zachowując środki ostrożności musimy pomagać człowiekowi . Obawa zawsze jest ,ponieważ każdy z nas ma rodziny i z obawy o ich zdrowie musimy postępować zgodnie z przyjętymi zasadami, ale zachowując zdrowy rozsądek pracujemy dalej.
22.Nadia kl. 2: „ Ile osób jest chorych na koronawirusa i jak sobie z tym radzić?”
Należy przestrzegać zasad podyktowanych przez Główny Inspektorat Sanitarny dotyczący m.in. higieny rąk i osłaniania ust i nosa, więcej informacji znajdziecie na stronie https://www.gov.pl/web/koronawirus bądź https://gis.gov.pl/
Na dzień 25 maja według komunikatów przekazanych przez Ministerstwo Zdrowia:
- potwierdzono w sumie 21 440 przypadków zakażenia SARS-CoV-2,
- zmarło 996 osób ,
- 78 259 osób jest objętych kwarantanną,
- 19 587 osób jest objętych nadzorem epidemiologicznym,
- 2 268 osób jest hospitalizowanych,
- 9 276 osób wyzdrowiało.