• Wymagania edukacyjne - klasa IV

        • Szczegółowy przedmiotowy system oceniania do podręcznika Słowa z uśmiechem klasa 4

          Temat lekcji.

          Lektura i inne teksty kultury,

          nauka o języku

          Wymagania

          konieczne

          (ocena: dopuszczający)

          podstawowe

          (ocena: dostateczny)

          rozszerzone

          (ocena: dobry)

          dopełniające

          (ocena: bardzo dobry)

          ponadprogramowe

          (ocena: celujący)

          UCZEŃ

          Rozdział I  Przygody dnia codziennego

          „Do zobaczenia, wakacje... Wracamy do szkoły!”. René Goscinny, Jean‑Jacques Sempé, Nowe przygody Mikołajka (fragment)

            wymienia postacie z opowiadania

            czyta ze zrozumieniem informacje o autorze oraz ilustratorze tekstu

            formułuje obietnicę w formie zdania pojedynczego

           

            zna pojęcie bohater

            podaje nazwisko autora oraz  nazwisko ilustratora tekstu

            formułuje obietnicę w formie wypowiedzenia złożonego

           

            wyjaśnia pojęcie bohater

            podaje dodatkowe informacje o autorze tekstu

            formułuje rady

           

            wskazuje głównego bohatera i określa jego rolę

            wyjaśnia rolę autora tekstu oraz rolę ilustratora

            formułuje rady, dbając o jednolitość stylistyczną wypowiedzi

            używa we właściwym kontekście słowa kreatywny

           

            opisuje przedmioty, proponując twórcze i nietypowe podejście do ich funkcji

          Bohaterowie twoich lektur przedstawiają się – rady dla mówiących

            wypisuje formy powitania z tekstu

            przedstawia się, podając podstawowe informacje o sobie

            cytuje słowa prezentacji z tekstu

            przedstawia się w kilku zdaniach, podając bardziej szczegółowe informacje o sobie

            dopasowuje formy powitania i przedstawiania się do różnych sytuacji komunikacyjnych

            opowiada o swoich zainteresowaniach

            omawia zasady grzeczności obowiązujące w sytuacji powitania i przedstawiania się

            przedstawia się w sytuacji oficjalnej i nieoficjalnej

           

            objaśnia funkcję komunikacji niewerbalnej w sytuacji powitania

            omawia sposoby powitania i przedstawiania się w różnych kręgach kulturowych

          A, be, ce … uczę się. Zabawa literami. Alfabet

            zna kolejne litery alfabetu

            układa wyrazy w kolejności alfabetycznej przy niewielkim wsparciu nauczyciela

           

            wymienia bezbłędnie kolejne litery alfabetu

            układa samodzielnie wyrazy w kolejności alfabetycznej

           

            wymienia dwuznaki stosowane w polskim piśmie

            wykorzystuje znajomość alfabetu do zadań praktycznych

           

            układa teksty ułatwiające zapamiętanie alfabetu

            używa ze zrozumieniem terminów pierwodruk, autograf, rękopis

            posługuje się związkiem frazeologicznym być alfą i omegą we właściwym kontekście

            swobodnie i twórczo wykorzystuje posiadaną wiedzę na temat alfabetu w różnych sytuacjach problemowych

          Aby odróżnić literę od głoski, wystarczy choć trochę znać język polski. Głoska a litera

            zna pojęcia głoskalitera

            dzieli wyrazy o prostej budowie na litery i głoski

           

            wymienia różnice między głoską a literą

            dzieli wyrazy z dwuznakami na litery i głoski

            podaje przykłady wyrazów z dwuznakami

            dzieli wyrazy ze spółgłoskami miękkimi i zmiękczonymi na litery i głoski

            podaje przykłady wyrazów o różnej liczbie liter i głosek

            analizuje wpływ pojedynczych głosek na znaczenie słów

           

            swobodnie i twórczo wykorzystuje posiadaną wiedzę na temat liter i głosek w różnych sytuacjach problemowych

          Nasze fonetyczne troski… Samogłoski i spółgłoski

            wie, że głoski dzielą się na samogłoski i spółgłoski

            wymienia wszystkie samogłoski w języku polskim, odróżnia samogłoski od spółgłosek

            objaśnia różnicę w wymowie spółgłosek i samogłosek

           

            objaśnia funkcję samogłosek w tworzeniu wyrazów

           

            kreatywnie wykorzystuje wiedzę na temat samogłosek i spółgłosek w tworzeniu gier i zabaw językowych

          „Co się może zdarzyć, gdy głowa pełna marzeń?” Joanna Kulmowa, Marzenia

            zna pojęcie wers

            określa swój stosunek do szkoły

            opowiada w kilku zdaniach o swoich marzeniach

           

            objaśnia pojęcie wers

            określa stosunek osoby mówiącej do szkoły

            opowiada, o czym można marzyć w szkole

            cytuje wersy wiersza

            wymienia przyczyny niechęci osoby mówiącej do szkoły

            cytuje fragmenty wiersza na temat wyglądu i zachowania marzeń z wiersza

            porównuje układ zapisu wiersza i prozy, wymienia różnice

            objaśnia fragmenty tekstu o przenośnym znaczeniu

            opisuje marzenie w sposób metaforyczny

           

            analizuje tekst na poziomie metaforycznym

          „Pierwsza pomoc w szkolnych wypadkach”. Słownik ortograficzny

            korzysta ze słownika ortograficznego w celu poprawnego zapisu wyrazów

           

            analizuje budowę słownika ortograficznego

           

            analizuje sposób zapisu haseł w słowniku ortograficznym

           

            analizuje sposób zapisu skrótów oraz innych informacji w słowniku

            korzysta ze słownika internetowego

            sprawnie posługuje się słownikiem ortograficznym, korzystając swobodnie ze skrótów, odsyłaczy i innych informacji

          „Dzieci listy piszą... zabawne potyczki z epistolografią”. List – rady dla piszących

          Grzegorz Kasdepke, List (fragment)

            prezentuje bohaterów opowiadania

            czyta ze zrozumieniem rady dla piszących list tradycyjny i e-mail

            pisze krótki, komunikatywny list tradycyjny oraz e-mail na dowolny temat

           

            opowiada krótko o najważniejszych zdarzeniach z opowiadania

            omawia rady dla piszących list tradycyjny

            pisze poprawny kompozycyjnie list tradycyjny oraz e-mail na zadany temat

            wymienia powody wzmożonej korespondencji listownej i e-mailowej

            omawia rady dla piszących e-mail

            pisze list tradycyjny oraz     e-mail na zadany temat, uwzględnia wymogi formy wypowiedzi

            wyjaśnia przyczyny zachowania bohaterów

            omawia zasady grzeczności stosowane w korespondencji

            wskazuje różnice między listem tradycyjnym

          i e-mailem

            pisze poprawne językowo, kompozycyjnie i stylistycznie listy w formie tradycyjnej i elektronicznej

           

            pisze poprawne językowo i konstrukcyjnie listy tradycyjne i elektroniczne cechujące się nietypowym, oryginalnym podejściem do tematu

          I kłopoty sprawić może, lecz ćwiczenie ci pomoże.  O różnych funkcjach głoski i

            wie, że i jest samogłoską, może tworzyć wyrazy, podaje przykłady tej funkcji

           

            wie, że i zmiękcza spółgłoski, podaje przykłady tej funkcji

           

            objaśnia, kiedy i oznacza samogłoskę, a kiedy jest znakiem miękkości, podaje przykłady tych funkcji

           

            podaje przykłady, kiedy oznacza samogłoskę, a jednocześnie jest znakiem miękkości

           

            formułuje twórcze uwagi i przemyślane wskazówki ułatwiające innym uczniom zapamiętanie funkcji głoski i

          Pa-lu-szek i głów-ka to szkol-na wy-mów-ka. O sylabach

            zna pojęcie sylaba

            dzieli wyrazy na sylaby

           

           

            objaśnia pojęcie sylaba

            wie, że ośrodkiem sylaby jest samogłoska

           

            zna zasady przenoszenia wyrazów do następnej linii

           

            poprawnie przenosi wyrazy do następnej linii, dzieląc je na sylaby

            swobodnie i twórczo wykorzystuje posiadaną wiedzę na temat podziału wyrazów na sylaby w różnych sytuacjach problemowych

          „Igrzyska ortograficzne”. Pisownia wyrazów z rz

            dostrzega trudności ortograficzne w zakresie pisowni rz w podanym zestawie ortogramów

            zna reguły pisowni rz

            stara się stosować reguły pisowni rz w podanym zestawie ortogramów

           

            poprawnie zapisuje wyrazy z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni rz w podanym zestawie ortogramów

           

            przedstawia oryginalne sposoby (np. zagadki, gry, infografiki) zapamiętania zapisu poznanych wyrazów z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni rz

          „Co by tu jeszcze zrobić, koledzy, co by tu zrobić?”. Czasownik i jego znaczenia

            wymienia pytania, na które odpowiada czasownik

            wie, że czasownik jest odmienną częścią mowy

           

            rozpoznaje czasownik wśród innych części mowy

            rozpoznaje i tworzy formy liczby pojedynczej i mnogiej czasownika

            rozpoznaje i tworzy formę czasu przeszłego czasownika

           

            wie, że czasownik nazywa czynności i stany

            rozpoznaje i tworzy formę osoby czasownika

            odmienia czasownik przez osoby

           

           

            odróżnia czynności od stanów

            stosuje poprawne formy gramatyczne czasownika

            stosuje świadomie formy czasu przeszłego i teraźniejszego czasownika w opowiadaniu

           

          twórczo i funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę oraz  umiejętności językowe dotyczące znaczenia i odmiany czasowników

          „O ekscentrykach przy okazji bezokolicznika”. Formy osobowe i nieosobowe czasownika

            wie, że czasownik występuje w formie osobowej i nieosobowej

            podaje przykłady bezokoliczników

           

            rozróżnia czasowniki w formie osobowej i nieosobowej

            wie, że wymawiane tak samo zakończenia ‑źć, ‑ść są zapisywane w różny sposób

           

            przekształca formę osobową czasownika na bezokolicznik i odwrotnie

            zna i stosuje zasady pisowni -źć, -ść, -ąć w zakończeniach bezokolicznika

            dopasowuje czasowniki w bezokoliczniku do wybranych frazeologizmów

            poprawnie zapisuje zakończenia bezokolicznika

           

            twórczo i funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę oraz  umiejętności językowe dotyczące osobowych i nieosobowych form czasowników

          „Kłopotliwa wizyta z myszą w tle”. Małgorzata Musierowicz, Szósta klepka (fragment)

            wymienia zapamiętanych bohaterów

            opowiada krótko o głównym zdarzeniu w tekście

            omawia zdarzenia przedstawione na ilustracjach

           

           

            wymienia wszystkich bohaterów tekstu

            zna pojęcie zdarzenie

            nadaje tytuły rysunkom

           

           

           

           

           

            określa rolę poszczególnych bohaterów w przygotowaniach do wizyty

            objaśnia pojęcie zdarzenie

            nadaje tytuły wszystkim rysunkom

           

            wyjaśnia przyczyny zdenerwowania państwa Żaków

            objaśnia, w jaki sposób wybrane zdarzenie z tekstu wpłynęło na zmianę sytuacji bohaterów

            nadaje jednorodne stylistycznie tytuły wszystkim rysunkom

            tworzy oryginalny pod względem treści i formy poradnik tematyczny

          Napisać plan ramowy? Z Pippi to frajda nie z tej ziemi! Plan ramowy – rady dla piszących

          Astrid Lindgren, Pippi Pończoszanka (fragment)

            czyta uważnie tekst

            zna pojęcie opis

            dopasowuje większość tytułów do odpowiadających fragmentów tekstu

            przy wsparciu nauczyciela skraca większość wypowiedzi

            czyta rady dla piszących plan ramowy

            zapisuje plan ramowy odtwórczy uwzględniający większość zdarzeń

            formułuje pytania do tekstu

            objaśnia pojęcie opis

            dopasowuje wszystkie tytuły do odpowiadających im fragmentów tekstu

            samodzielnie skraca większość wypowiedzi

            zapisuje plan ramowy odtwórczy uwzględniający wszystkie zdarzenia

           

            cytuje fragmenty tekstu

            wyszukuje elementy opisu w tekście

            porządkuje większość podanych zdarzeń zgodnie z chronologią

            samodzielnie skraca wszystkie wypowiedzi

            zapisuje plan w formie wypowiedzeń bez czasownika

           

            ocenia prawdziwość twierdzeń dotyczących tekstu

            opisuje elementy wyglądu bohaterki

            porządkuje wszystkie podane zdarzenia zgodnie z chronologią

            tworzy jednolite językowo wypowiedzi w różnych formach

           

            opisuje bohaterkę, wykorzystując informacje spoza tekstu, stosując funkcjonalnie różnorodne środki językowe

          „Dobry żart tynfa wart”. Pisownia wyrazów z ż

            dostrzega trudności ortograficzne w zakresie pisowni ż w podanym zestawie ortogramów

           

            zna reguły pisowni ż

            stara się stosować reguły pisowni ż w podanym zestawie ortogramów

           

           

            poprawnie zapisuje wyrazy z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni ż w podanym zestawie ortogramów

            poprawnie zapisuje wyrazy z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni ż

            przedstawia oryginalne sposoby (np. zagadki, gry, infografiki) zapamiętania zapisu poznanych wyrazów z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni ż

           

          Kto ma pilota, ten ma władzę. Maciej Wojtyszko, Bolek i Lolek. Straszne skutki oglądania telewizji (fragment) – rady dla czytających

            czyta tekst w sposób umożliwiający zrozumienie treści

            wyszukuje wypowiedzi bohaterów tekstu

            formułuje krótką wypowiedź wyrażającą prośbę

            wypowiada się na temat swoich doświadczeń związanych z oglądaniem telewizji

            czyta poprawnie tekst, wyznacza granice zdań

            czyta poprawnie wypowiedzi bohaterów tekstu, oddając ich uczucia i emocje

            formułuje kulturalną wypowiedź wyrażającą prośbę

            wypowiada się na temat zasad oglądania telewizji w swoim domu

           

            czyta płynnie tekst, zwraca uwagę na znaki interpunkcyjne, podkreśla głosem ważne słowa

            porównuje wypowiedzi bohaterów i narratora

            formułuje wypowiedź wyrażającą prośbę i podaje jej uzasadnienie

            ocenia, jak oglądanie telewizji wpłynęło na zachowanie bohaterów opowiadania

            czyta tekst, stosuje odpowiednie tempo i intonację w zależności od treści

            objaśnia pojęcie dialog i omawia sposób jego zapisu w tekście

            dobiera przemyślane argumenty uzasadniające prośbę

            objaśnia komizm sytuacji przedstawionej w opowiadaniu

            twórczo wykorzystuje w swoich pracach i projektach informacje wyszukane w sieci

          „Tańczę, śpiewam i maluję, czyli jak się relaksuję”. Czas teraźniejszy czasowników

            zna pojęcie czas teraźniejszy czasownika

            używa nie z czasownikami w przeczeniach

           

            wyszukuje i wskazuje czasowniki w czasie teraźniejszym

            zna regułę pisowni nie z czasownikami

           

           

            odmienia według wzoru czasowniki w czasie teraźniejszym przez osoby i liczby

            stara się stosować reguły pisowni nie z czasownikami

           

            zapisuje poprawne formy gramatyczne czasowników w czasie teraźniejszym

            zapisuje poprawnie nie z czasownikami

           

            twórczo i funkcjonalnie wykorzystuje posiadaną wiedzę na temat czasu teraźniejszego  czasowników

            poprawnie używa w swoich wypowiedziach ustnych i pisemnych trudnych form czasowników w czasie teraźniejszym

          „Nie dajmy się zaczarować telewizorom”. Stanisław Grochowiak, Telewizor

            wyszukuje w tekście fragmenty dotyczące wyobraźni

            wypowiada się na temat wyobraźni na podstawie własnych doświadczeń

            prezentuje w krótkiej wypowiedzi  ulubiony program telewizyjny

            cytuje fragmenty wiersza dotyczący wyobraźni

            wyszukuje w tekście konkretne rzeczy, ukazane w nietypowym kontekście

            prezentuje ulubiony program, uzasadnia wybór

            podaje synonimy rzeczownika wyobraźnia

            wymienia filmy przywołane w wierszu, nadaje im tytuły

            wymienia korzyści i zagrożenia wynikające z oglądania telewizji

           

            wyjaśnia znaczenie słowa wyobraźnia

            wybiera tezę najtrafniej oddającą sens wiersza

            omawia w kontekście wiersza zagrożenia związane z oglądaniem telewizji

           

            wyraża własny punkt widzenia na temat programów telewizyjnych, trafnie dobierając argumenty na poparcie swojego stanowiska

          „Wehikułem czasu w…”. Czas przeszły czasowników

            zna pojęcie czas przeszły czasownika

            wie, że czasowniki w czasie przeszłym występują w różnych rodzajach

            wyszukuje i wskazuje czasowniki w czasie przeszłym

            wie, że czasowniki w czasie przeszłym odmieniają się przez osoby, liczby i rodzaje

           

            odmienia czasowniki przez rodzaje

            zapisuje poprawnie nie z czasownikami

            funkcjonalnie używa form czasu przeszłego w tekście

            przekształca wypowiedzenia, stosując odpowiednie formy rodzaju czasownika

            wykorzystuje twórczo i funkcjonalnie posiadaną wiedzę na temat czasu przeszłego czasowników

            poprawnie używa w swoich wypowiedziach ustnych i pisemnych trudnych form czasowników w czasie przeszłym

          „Tajemnica goni tajemnicę”. Liliana Bardijewska, Dom ośmiu tajemnic (fragment)

            wymienia kolejne zdarzenia z tekstu

            zna pojęcie narrator

            wypowiada się na temat sposobu rozwiązywania sporów

            opowiada o zdarzeniach z tekstu

            objaśnia pojęcie narrator

            zna pojęcie argument

           

            określa precyzyjnie miejsca zdarzeń

            objaśnia pojęcie narracja

            objaśnia funkcję argumentu w wypowiedzi

            wykorzystuje informacje z przypisów w opowiadaniu o zdarzeniach

            analizuje wiedzę narratora o zdarzeniach i bohaterze

            formułuje wypowiedź zawierającą argumenty odwołujące się do doświadczenia ucznia

            wyszukuje w tekście informacje wyrażone pośrednio (ukryte) na temat stanu i uczuć bohatera

            wyraża własny punkt widzenia na temat sposobu rozwiązywania sporów, trafnie dobierając argumenty na poparcie swojego stanowiska

          „Czy wróżka prawdę ci powie?”. Czas przyszły czasowników

            zna pojęcie czas przyszły czasownika

            tworzy formy czasu przyszłego czasowników

           

            wyszukuje i wskazuje czasowniki w czasie przyszłym

            wie, że czas przyszły ma formę prostą i formę złożoną

            zapisuje poprawnie nie z czasownikami

           

            odmienia przez osoby i liczby czasowniki w czasie przyszłym w formie prostej i złożonej

            wie, że czasownik może mieć tylko jedną z form czasu przyszłego: prostą lub złożoną

            odmienia czasowniki w czasie przyszłym przez rodzaje

            stosuje poprawne formy gramatyczne czasowników w czasie przyszłym

           

            twórczo i funkcjonalnie wykorzystuje posiadaną wiedzę na temat czasu przyszłego czasowników

          „Zobaczyć ducha”. Anna Onichimowska, Duch starej kamienicy (fragment)

            podaje najistotniejsze informacje o głównym bohaterze

            określa czas i miejsce zdarzeń

            wyodrębnia zdarzenia

            zna pojęcie świat przedstawiony

            przedstawia głównego bohatera

            wymienia na podstawie definicji elementy świata przedstawionego

           

            wyjaśnia, na czym polega odmienność bohatera

            objaśnia pojęcie świat przedstawiony

            zna pojęcie fikcja literacka

           

            pisze informację na temat bohatera do publikacji tematycznej

            wyjaśnia funkcję autora i funkcję narratora

            analizuje różnice między światem rzeczywistym a fikcją literacką

            twórczo wykorzystuje w swoich pracach i projektach informacje wyszukane w internecie

          „Latać każdy może - jeden lepiej, drugi …”. Janusz Christa Kajko i Kokosz. Szkoła latania (fragment)

            czyta ze zrozumieniem komiks

            omawia elementy świata przedstawionego w utworze

            czyta informacje na temat komiksu

            tworzy jeden rysunek komiksowy

           

            omawia sposób zapisu wypowiedzi i myśli bohaterów komiksu

            wskazuje konsekwencje zdarzeń

            podaje najważniejsze informacje o historii polskiego komiksu

           

            wskazuje słowa narratora oraz określa sposób oddania ruchu postaci w komiksie

            omawia reakcje  bohaterów na niespodziewane zdarzenie

            uzupełnia zdanie definiujące komiks

            tworzy prosty komiks na podstawie lektury

            uzasadnia przyczyny zapisu niektórych wyrazów wielkimi literami

            prezentuje humorystyczne elementy opowieści, określa typ komizmu

            prezentuje informacje na temat popularnych serii komiksowych

           

            tworzy komiks cechujący się ciekawym ujęciem tematu i bogactwem środków charakterystycznych dla tego tekstu kultury

          „Przygody są po to, by o nich opowiadać”. Opowiadanie odtwórcze – rady dla piszących

            czyta rady dla piszących opowiadanie

            zna kompozycję opowiadania

            zna pojęcie akapit

            przy wsparciu nauczyciela pisze krótkie opowiadanie odtwórcze

            zna określenia czasu charakterystyczne dla różnych części kompozycyjnych opowiadania

            omawia informacje zamieszczone w kolejnych akapitach tekstu

            pisze krótkie opowiadanie odtwórcze, korzystając z rad dla opowiadających

            zna funkcję związków przyczynowo-skutkowych w opowiadaniu

            rozumie funkcję akapitu w tekście

            pisze rozbudowane opowiadanie odtwórcze

           

            dostrzega wpływ środków językowych na narrację

            konsekwentnie stosuje podział na akapity w swojej wypowiedzi

            pisze poprawne językowo i kompozycyjnie opowiadanie odtwórcze

           

            pisze bezbłędne językowo opowiadanie – oryginalne pod względem treści i stylu

           

          Temat lekcji.

          Lektura i inne teksty kultury,

          nauka o języku

          Wymagania

          konieczne

          (ocena: dopuszczający)

          podstawowe

          (ocena: dostateczny)

          rozszerzone

          (ocena: dobry)

          dopełniające

          (ocena: bardzo dobry)

          ponadprogramowe

          (ocena: celujący)

          UCZEŃ

          Rozdział II Świąteczne nastroje

          „Rodzinny detektyw na tropie”. Jan Twardowski, Nowe patyki i patyczki (fragment)

             stosuje podstawowe słownictwo nazywające pokrewieństwo

             zna pojęcie zdrobnienie

             przedstawia w uproszczonej formie graficzny obraz historii swojej rodziny

             tworzy zdrobnienie od podstawowej formy imienia

             wykonuje schematyczne, niezbyt rozbudowane drzewo genealogiczne

           

             sporządza listę członków bliższej i dalszej rodziny bohatera

             podaje przykłady zdrobnień innych niż imiona

             wykonuje rozbudowane drzewo genealogiczne

           

             prezentuje rodzinę bohatera opowiadania, używając w poprawnym kontekście różnych słów określających  pokrewieństwo

             tworzy różne zdrobnienia jednej formy imienia

             wykonuje drzewo genealogiczne uzupełnione rysunkami lub zdjęciami członków swojej rodziny

             wykonuje oryginalne pod względem formy  drzewo genealogiczne, zawierające ciekawe rozwiązania graficzne

           

          „Kto i co się schowało na zdjęciu, które przetrwało?”. Rzeczownik i jego znaczenia

             zna pojęcie rzeczownik

           

             wie, na jakie pytania odpowiada rzeczownik

             podaje rzeczowniki nazywające osoby o przeciwstawnych cechach

           

             rozpoznaje rzeczownik wśród innych części mowy

             podaje różne znaczenia tego samego rzeczownika

           

             wyróżnia kategorie znaczeniowe rzeczownika

             stosuje synonimy

           

             twórczo i funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę oraz  umiejętności językowe dotyczące rzeczownika i jego znaczenia

          Wpadam do Soplicowa jak w centrum polszczyzny, tam się człowiek napije, nadysze ojczyzny”. Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz (fragment)

             czyta z uwagą zamieszczony w podręczniku fragment Pana Tadeusza

             wyszukuje informacje na temat czasu powstania wskazanych dzieł malarskich

             nadaje tytuł fragmentowi utworu

             wypowiada się na temat bohaterów historycznych w utworze

             opowiada o zdarzeniach z punktu widzenia bohatera tekstu

             wypowiada się na temat dzieł malarskich w odniesieniu do treści tekstu literackiego

             objaśnia pojęcie epopeja narodowa w odniesieniu do omawianego tekstu

             opisuje bohatera,  wykorzystując funkcjonalnie informacje z tekstu

             tworzy opowiadanie zainspirowane treścią utworu, twórczo wykorzystując informacje z tekstu oraz inny źródeł

          „Skarby wyciągnięte z lamusa”. Opis przedmiotu – rady dla piszących

             zna kompozycję opisu przedmiotu

             przy wsparciu nauczyciela tworzy krótki opis przedmiotu

             używa ze świadomością celu określeń opisujących przedmioty

             tworzy krótki opis przedmiotu, korzystając z rad dla opisujących przedmioty

             używa ze świadomością celu wyrazów bliskoznacznych oraz określeń wartościujących

             tworzy opis przedmiotu, używając różnorodnych środków językowych

             tworzy poprawny językowo i kompozycyjnie opis przedmiotu

           

             tworzy bezbłędny językowo opis przedmiotu – oryginalny pod względem treści i stylu

          „W szkolnej bibliotece szukam w kartotece...”. Liczba i rodzaj rzeczownika

             zna pojęcie liczby i rodzaju rzeczownika

             dostrzega trudności ortograficzne w zakresie pisowni nie z rzeczownikami

             rozpoznaje rodzaj rzeczownika na podstawie zaimków wskazujących

             zna regułę pisowni nie z rzeczownikami

             zna zasadę, że rzeczowniki mają przypisany rodzaj i nie odmieniają się przez rodzaje

             stara się stosować regułę pisowni nie z rzeczownikami

           

             tworzy samodzielnie formy podstawowe rzeczownika w celu określenia rodzaju

             zapisuje poprawnie nie z rzeczownikami

           

             twórczo i funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę oraz  umiejętności językowe dotyczące liczby i rodzaju rzeczownika

          „Mieć szerokie horyzonty”.  Rzeczowniki własne i pospolite

             wie, że rzeczowniki dzielą się na własne i pospolite

             zna reguły pisowni rzeczowników własnych i pospolitych

             wskazuje rzeczowniki własne

             zapisuje imiona ludzi, zwierząt i miejsc wielką literą

           

             odróżnia rzeczowniki własne od pospolitych

             stara się stosować reguły pisowni rzeczowników własnych i pospolitych w podanym zestawie ortogramów

             odróżnia poszczególne kategorie rzeczowników własnych i pospolitych

             zapisuje poprawnie rzeczowniki własne i pospolite w podanym zestawie ortogramów

             twórczo i funkcjonalnie wykorzystuje posiadaną wiedzę na temat rzeczowników własnych i pospolitych

           

          „Uczucia w biało-czerwonych barwach”. Władysław Bełza, Katechizm dziecka polskiego (Kto ty jesteś?…)

             czyta z uwagą wiersz

             opisuje sytuację przedstawioną na obrazie

             wyszukuje wskazane informacje w słowniku ortograficznym

             opisuje precyzyjnie polskie symbole narodowe

             określa temat utworu

             wykorzystuje informacje o historii Polski w analizie utworu poetyckiego

             objaśnia reguły pisowni wyrazu ojczyzna

             opisuje polskie symbole narodowe

           

             określa uczucia i emocje wyrażane przez osobę mówiącą

             wyszukuje informacje z tekstu wyrażone wprost i pośrednio

             funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę na temat reguł pisowni wyrazu ojczyzna

             opisuje polskie symbole narodowe

             objaśnia znaczenie epitetu, odwołując się do treści utworu

             analizuje ilustracyjny charakter dzieła malarskiego

              wyraża opinię, uzasadniając swoje stanowisko

             opisuje precyzyjnie polskie symbole narodowe

             interpretuje treść utworu, odwołując się do kontekstów aksjologicznych

          „Dziwne stworzenie w znajome przemienię”.  Przymiotnik i jego znaczenia

             zna pojęcie przymiotnik

             wie, na jakie pytania odpowiada przymiotnik

           

             rozpoznaje przymiotnik wśród innych części mowy

             dostrzega stylistyczną funkcję przymiotników

           

             twórczo i funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę oraz  umiejętności językowe dotyczące przymiotnika i jego znaczenia

             opisuje postacie literackie, wykorzystując dodatkową wiedzę na ich temat, stosując funkcjonalnie różne przymiotniki

          „Ciepłe dni w kolorze śliwkowym”. Liczba i rodzaj przymiotnika

             zna kategorie liczby i rodzaju przymiotnika

             dostrzega trudności ortograficzne w zakresie pisowni nie z przymiotnikami

             odmienia przymiotnik przez liczby i rodzaje

             zna regułę pisowni nie z przymiotnikami

           

             dopasowuje formę przymiotnika do formy rzeczownika

             stara się stosować regułę pisowni nie z przymiotnikami

           

             tworzy poprawne formy rodzajowe w liczbie mnogiej przymiotnika

             zapisuje poprawnie nie z przymiotnikami

           

             twórczo i funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę oraz  umiejętności językowe dotyczące liczby i rodzaju przymiotnika

          „Dźwięki i słowa serce najbliższe”. Józef Wybicki, Mazurek Dąbrowskiego

             nazywa wrażenia, jakie wzbudza w nim czytany tekst

             wyszukuje w podręczniku informacje o autorze słów Mazurka Dąbrowskiego oraz dacie ustanowienia tego utworu hymnem państwowym

             zna pojęcie hymn narodowy

             cytuje powtarzające się fragmenty hymnu

             zna pojęcia zwrotka

             recytuje z pamięci fragmenty Mazurka Dąbrowskiego

             wymienia postacie historyczne przywołane w tekście

             podaje informacje o okolicznościach powstania Pieśni Legionów Polskich we Włoszech

             objaśnia pojęcie hymn narodowy

             zna pojęcie refren

             objaśnia pojęcie zwrotka na podstawie tekstu

             recytuje z pamięci tekst Mazurka Dąbrowskiego

             korzysta z przypisów podczas lektury hymnu

           

             podaje kilka informacji na temat postaci historycznych z hymnu

             wskazuje osobę mówiącą i uzasadnia swoje zdanie, odwołując się do tekstu oraz informacji w podręczniku

             wymienia zasady zachowania się podczas słuchania lub wykonywania hymnu

             objaśnia pojęcie refren

             dostrzega rytmotwórczą funkcję zwrotki

             artykułuje prawidłowo głoski podczas recytacji

             wie, co łączy postacie historyczne przywołane w tekście hymnu

             określa sytuację podmiotu lirycznego

             wymienia okoliczności, w których wykonywany jest hymn państwowy

             podaje wartości, które zostały przekazane w refrenie hymnu państwowego

             podejmuje próby głosowej interpretacji recytowanego tekstu

             analizuje i interpretuje tekst hymnu, posługując się swobodnie kontekstem historycznym

          „Niezręcznie postąpili, błąd szybko naprawili”. Przysłówek i jego znaczenia

             zna pojęcie przysłówek

             wie, że większość przysłówków pochodzi od przymiotników

             dostrzega trudności ortograficzne w zakresie pisowni nie z przysłówkami 

             wie, na jakie pytania odpowiada przysłówek

             tworzy przysłówki od przymiotników

             zna reguły pisowni nie z przysłówkami

             rozpoznaje przysłówek wśród innych części mowy

             odróżnia przysłówki pochodzące i niepochodzące od przymiotników

             stosuje reguły pisowni nie z przysłówkami

             określa funkcje przysłówka

             używa odpowiednich przysłówków do objaśniania znaczeń frazeologizmów

             zapisuje poprawnie nie z przysłówkami

             twórczo i funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę oraz  umiejętności językowe dotyczące przysłówka i jego znaczenia

          „Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim”. Czesław Janczarski, Kamienna płyta

          Helena Bechlerowa, Święto Zmarłych

             czyta z uwagą wiersze

             zna pojęcie osoba mówiąca w wierszu

             przy wsparciu nauczyciela opisuje nagrobek pisarza, przedstawiony na ilustracji

           

             wskazuje w wierszu słowa związane ze świętem Wszystkich Świętych

             objaśnia pojęcie osoba mówiąca w wierszu

             wyszukuje informacje o zabytkowej nekropolii

           

             opisuje miejsce przywołane w wierszu

             wypowiada się na temat osoby mówiącej w wierszu

             objaśnia reguły dotyczące pisowni słowa cmentarz

             wypowiada się na temat treści wierszy, używając słów pamięć, bohaterstwo

             analizuje różnicę w sposobie wypowiedzi podmiotu lirycznego w obu wierszach

             ze zrozumieniem i we właściwym kontekście używa nazwy nekropolia

             w sposób dojrzały i przemyślany wypowiada się na temat wartości w przywołanych wierszach

          „Nadszedł wieczór andrzejkowy. Kto na wróżby jest gotowy?” Pisownia wyrazów z ó

             dostrzega trudności ortograficzne w zakresie pisowni ó w podanym zestawie ortogramów

           

             zna reguły pisowni ó

           

             stara się stosować reguły pisowni ó w podanym zestawie ortogramów

           

             poprawnie zapisuje wyrazy z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni ó w podanym zestawie ortogramów

           

             przedstawia oryginalne sposoby (np. zagadki, gry, infografiki) zapamiętania zapisu poznanych wyrazów z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni ó

          „Skrzydlata kawaleria”. Kazimierz Szymeczko, A to historia! Opowiadania z dziejów Polski (fragment)

             określa temat opowiadania

             zna pojęcie geneza

             opisuje sytuacje przedstawione na obrazach

             zna pojęcie anegdota

           

             wyszukuje wskazane informacje na mapie

             ustala kolejność zdarzeń przywołanych w tekście

             opisuje wygląd husarza, korzystając z różnych źródeł informacji

             objaśnia znaczenie przydomka

             uzasadnia swoje zdanie, odwołując się do tekstu

             objaśnia pojęcie geneza

             opowiada o zdarzeniach, wchodząc w rolę fikcyjnej postaci

             wyciąga wnioski na temat skutków zdarzeń

             objaśnia treść anegdoty

           

             omawia miejsce i okoliczności zdarzeń na podstawie tekstu i mapy historycznej

             podaje wyrazy bliskoznaczne do słowa geneza

             rozpoznaje emocje wyrażone za pomocą różnych form ekspresji malarskiej

             analizuje i interpretuje tekst, odwołując się swobodnie do kontekstu historycznego i kulturowego

          „Kuchenne szaleństwa babci Urszuli”. Pisownia wyrazów z u

             dostrzega trudności ortograficzne w zakresie pisowni u w podanym zestawie ortogramów

           

             zna reguły pisowni u

           

             stara się stosować reguły pisowni u w podanym zestawie ortogramów

           

             poprawnie zapisuje wyrazy z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni u w podanym zestawie ortogramów

             przedstawia oryginalne sposoby (np. zagadki, gry, infografiki) zapamiętania zapisu poznanych wyrazów z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni u

          „Wielkie marzenia o małym psie”. Grzegorz Kasdepke, Rózga (fragment)

             przedstawia krótko głównego bohatera opowiadania

             wyjaśnia, co bohater musiał zrobić, aby dostać psa

           

             przedstawia innych bohaterów

             opowiada o spacerach głównego bohatera

             zna pojęcie obrazowanie realistyczne

             pisze krótką informację o bohaterze w jego imieniu

             zapisuje najważniejsze szczegóły dotyczące spacerów bohatera

             objaśnia pojęcie obrazowanie realistyczne

             opisuje przeżycia bohatera związane z nietypowym prezentem, ocenia prezent

             odwołuje się do przykładów z tekstu, objaśniając pojęcie obrazowanie realistyczne

           

             przedstawia własne stanowisko w związku z omawianym problemem, formułuje przemyślane,  twórcze uwagi

          „Ortograficzne upominki”. Pisownia wyrazów z ó i u

             wyszukuje wyrazy z ó i u w podanym zestawie wyrazów

             korzysta ze słownika ortograficznego

             zapisuje wyrazy na mapie mentalnej utrwalającej reguły pisowni ó i u

             zapisuje poprawnie większość wyrazów z ó u w podanym zestawie ortogramów

             zapisuje poprawnie wszystkie wyrazy z ó i u w podanym zestawie ortogramów

             przedstawia oryginalne sposoby (np. zagadki, gry, infografiki) zapamiętania zapisu poznanych wyrazów z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni ó oraz u

          „Radość świętowania”. Teofil Lenartowicz, Mizerna cicha (fragment)

             zna pojęcie kolęda

             czyta ze zrozumieniem informację o szopkach krakowskich

             nazywa emocje związane z lekturą tekstu

           

             objaśnia termin kolęda w odniesieniu do tekstu Lenartowicza

             ocenia funkcję ilustracji

             opowiada o tradycjach i zwyczajach bożonarodzeniowych obchodzonych w rodzinie

           

             zestawia przeciwstawne określenia z tekstu kolędy

             porównuje tekst literacki z innym tekstem kultury

             komentuje informacje na temat wierzeń dotyczących nocy wigilijnej

           

             uzasadnia użycie przeciwstawnych określeń w tekście kolędy

             wymienia dodatkowe elementy do wzbogacenia szopki

             tworzy rozbudowane opowiadanie związane tematycznie z Bożym Narodzeniem

           

             tworzy opowieść –  oryginalną pod względem treści, formy języka i stylu

          „Gdy ze starym spotyka się Nowy Rok”. Ludwik Jerzy Kern, Bajka o Starym i Nowym Roku

             wymienia sukces odniesiony w mijającym roku

             wymienia bohaterów wiersza

             zna pojęcie przysłowie

             czyta informacje na temat pisowni świąt, dni świątecznych, obrzędów, zabaw i zwyczajów

             zapisuje poprawnie jednym sposobem datę dzienną

           

             opowiada o sukcesie odniesionym w odchodzącym roku

             przedstawia okoliczności spotkania Starego i Nowego Roku z wiersza

             objaśnia pojęcie przysłowie, odwołuje się do jednego wybranego przykładu

             zapisuje poprawnie nazwy święta, zwyczaju i zabawy

             zapisuje poprawnie dwoma sposobami datę dzienną

             opowiada o sposobach świętowania przyjścia Nowego Roku

             opisuje bohaterów wiersza

             analizuje treść przysłów

             zapisuje nazwy podanych świąt, zwyczajów i zabaw, dopasowuje do nich daty

             zapisuje poprawnie różne daty trzema sposobami

           

             podsumowuje mijający rok, analizując osiągnięcia i nabyte doświadczenia

             konstruuje pytania kierowane do bohaterów wiersza

             podaje przykłady kilku przysłów

             omawia różnice w sposobach zapisu dat

           

           

             tworzy logiczną wypowiedź ustną  o charakterze podsumowującym, dbając o poprawność językową, odpowiednią kompozycję i bogate słownictwo

          „Niech spełnią się życzenia”. Życzenia – rady dla piszących

             czyta informacje o historii kartki pocztowej

             czyta rady dla piszących życzenia

             przy wsparciu nauczyciela pisze treść życzeń

           

             wypowiada się na temat preferowanego sposobu składania życzeń

             pisze życzenia, korzystając z rad dla piszących życzenia

           

             proponuje nazwy dla e‑kartek

             projektuje kartkę noworoczną wraz z życzeniami

           

             tłumaczy tekst życzeń na język ogólnopolski

             zapisuje bezbłędnie życzenia na zaprojektowanej samodzielnie kartce noworocznej

           

             pisze bezbłędne językowo oraz formalnie życzenia – oryginalne pod względem treści i stylu

          Rozdział III Marzenia zwykłe i niezwykłe

          „Podjąć wyzwanie”. Wilhelm Grimm, Jacob Grimm, Królowa pszczół (fragment)

           

            opowiada o emocjach towarzyszących lekturze baśni

            czyta uważnie notkę biograficzną o braciach Grimm,

            wymienia bohaterów zdarzeń

            zna pojęcie wydarzenie fantastyczne

            zna pojęcie postać fantastyczna

           

            podaje tytuły kilku baśni braci Grimm

            określa powody podróży starszych braci oraz Głuptaska

            objaśnia pojęcie wydarzenie fantastyczne

            objaśnia pojęcie postać fantastyczna

           

            podaje kilka faktów z życia braci Grimm

            ocenia zachowanie braci oraz Głuptaska w drodze do zamku

            wskazuje przykłady postaci i zdarzeń fantastycznych w utworze

            określa, na czym polega szczęśliwe zakończenie baśni

           

            opowiada o życiu i twórczość braci Grimm

            wymienia cechy bohatera

            podaje przykłady postaci i wydarzeń fantastycznych w innych utworach literackich

            podaje przykłady postaci fantastycznych z poznanych utworów literackich

           

            formułuje ocenę moralną bohatera, odwołując się do uniwersalnych wartości etycznych

          „Do szczęścia trzeba niewiele…, gdy się zgubi pantofelek” Charles Perrault, Kopciuszek, czyli pantofelek z popieliczki

            prezentuje bohaterów baśni

            wymienia wyrazy przeciwstawne do słów dobro, skromność, pracowitość

            nazywa emocje przeżywane przez bohaterkę

            wie, że obecność przesłania jest jedną z cech baśni

            rozpoznaje baśniowe rekwizyty

            opowiada o życiu  bohaterki

            zna pojęcie kontrast

            wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost i pośrednio na temat przyczyn zdarzenia

            objaśnia pojęcie przesłanie w odniesieniu do baśni o Kopciuszku

            opowiada o zdarzeniach związanych z obecnością baśniowych rekwizytów

           

            opisuje i ocenia zachowanie członków rodziny wobec tytułowej bohaterki

            objaśnia pojęcie kontrast

            tworzy wypowiedź w formie zaproszenia

            charakteryzuje bohaterkę, używając właściwego związku wyrazowego

            szczegółowo analizuje informacje umieszczone na plakatach teatralnych

            zestawia cechy bohaterek, ukazując przeciwieństwa ich charakterów i zachowania

            używa słowa kontrast, omawiając wygląd postaci z widowiska baletowego

            stosuje różne formy ekspresji wygłaszając mowę, w imieniu  baśniowej postaci

             formułuje na podstawie wierszowanych morałów przesłanie baśni

            wyraża opinię, uzasadniając swoje stanowisko

            wykorzystuje w interpretacji tekstu elementy wiedzy o kulturze

            tworzy oryginalną pod względem treści, uwspółcześnioną wersję baśni

          „O bohaterach przy harcerskim ognisku”. Pisownia wyrazów z h

            dostrzega trudności ortograficzne w zakresie pisowni h w podanym zestawie ortogramów

           

            zna reguły pisowni h

           

            stara się stosować reguły pisowni h w podanym zestawie ortogramów

           

            poprawnie zapisuje wyrazy z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni h w podanym zestawie ortogramów

            przedstawia oryginalne sposoby (np. zagadki, gry, infografiki) zapamiętania zapisu poznanych wyrazów z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni h

          „Baśniowy przepis na supermana”. Kazimierz Władysław Wójcicki, O Waligórze i Wyrwidębie

            wymienia imiona głównych bohaterów, wyjaśnia, dlaczego tak zostali nazwani

            wyjaśnia pochodzenie magicznych rekwizytów

            cytuje ogłoszenie króla o nagrodzie za zabicie smoka

            wymienia dowolny motyw powtarzający się w różnych baśniach

           

            prezentuje bohaterów, omawia ich pochodzenie i źródło niezwykłej siły

            cytuje fragment prezentujący właściwości magicznych trzewiczków

            podaje kilka określeń smoka

            wymienia zdarzenie, postać, przedmiot jako powtarzające się elementy świata przedstawionego w różnych utworach

            wymienia innych siłaczy – bohaterów literackich i filmowych

            wyjaśnia, w jaki sposób bracia wykorzystali moc trzewiczków

            opowiada o walce braci ze smokiem

            zna pojęcie motyw wędrowny, podaje przykład motywu wędrownego

           

            opowiada o wyczynach wybranego bohatera filmowego

            wymienia inny magiczny rekwizyt baśniowy

            wymyśla sposób pokonania komputerowego smoka

            objaśnia na przykładach pojęcie motyw wędrowny

            projektuje grę planszową nawiązującą do świata przedstawionego utworu

           

            twórczo wykorzystuje w swoich pracach i projektach różne konteksty kulturowe dotyczące baśniowych zdarzeń, miejsc i bohaterów

          „Strach ma wielkie oczy”. Pisownia wyrazów z ch

            dostrzega trudności ortograficzne w zakresie pisowni ch w podanym zestawie ortogramów

           

            zna reguły pisowni ch

           

            stara się stosować reguły pisowni ch w podanym zestawie ortogramów

           

            poprawnie zapisuje wyrazy z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni ch w podanym zestawie ortogramów

            przedstawia oryginalne sposoby (np. zagadki, gry, infografiki) zapamiętania zapisu poznanych wyrazów z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni ch

          „Chciwemu i pół świata mało” Aleksander Puszkin, Bajka o rybaku i rybce

           

            czyta uważnie i analizuje  tekst baśni oraz informacje z przypisów

            opisuje i ocenia zachowanie rybaka oraz jego żony

            zna pojęcie obrazowanie fantastyczne

            omawia sytuacje przedstawione na ilustracjach

            czyta wypowiedzi bohaterów

            tworzy plan odtwórczy tekstu

            określa motywy postępowania żony rybaka

            objaśnia pojęcie obrazowanie fantastyczne

            wyszukuje właściwe fragmenty tekstu

            analizuje wypowiedzi bohaterów pod kątem złamania zasad etykiety językowej

           

            wykorzystuje wiedzę na temat fikcji literackiej w analizie świata przedstawionego utworu

            objaśnia treść przysłowia w kontekście omawianej historii

            formułuje przesłanie baśnie

            odczytuje tekst poprzez przekład intersemiotyczny

            formułuje wniosek na temat szacunku dla odbiorcy wyrażanego poprzez formę językową

            objaśnia elementy realistyczne i fantastyczne w utworze

            wyraża przemyślany sąd o żonie rybaka i jej postępowaniu

            funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę na temat cech baśni w analizie tekstu

            interpretuje przenośne znaczenia wybranych elementów świata przedstawionego utworu

            formułuje przemyślane rady na temat kultury wypowiedzi

            wyraża refleksję na temat wartości materialnych i niematerialnych w kontekście omawianej historii

          „Proszę o ciszę! Baśń się tworzy”. Grzegorz Ptak, Oto moja baśń – cykl obrazów

            wypowiada się na temat serii obrazów

            porządkuje obrazy w ustalonej przez siebie kolejności

            wymienia kilka cech baśni

           

            nadaje postaciom na obrazach imiona

            tytułuje każdy obraz

            wymienia większość cech baśni

           

            wybiera postaci kontrastowe

            układa plan opowieści na podstawie obrazów

            objaśnia cechy baśni

            przypisuje nadzwyczajne umiejętności postaci fantastycznej

            zapisuje plan opowieści w jednolitej formie

             wykorzystuje wiedzę o cechach baśni w pracy redakcyjnej inspirowanej obrazami

            tworzy oryginalną pod względem treści i stylu baśń inspirowaną serią obrazów

          „Czy to bajka, czy nie bajka? Myślcie sobie, jak tam chcecie…”. O różnych wypowiedzeniach i intencjach mówiącego

            zna pojęcie wypowiedzenie

            rozpoznaje wybrane intencje wypowiedzi

           

            objaśnia pojęcie wypowiedzenie

            stosuje wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące w zależności od celu wypowiedzi

            wskazuje, czym charakteryzuje się wypowiedzenie

            tworzy wypowiedzenia pytające dotyczące najważniejszych treści tekstu

           

            omawia cechy charakterystyczne wypowiedzenia, odwołując się do przykładów

            stosuje różne typy wypowiedzeń w funkcji impresywnej

           

            twórczo i funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę o różnych typach wypowiedzeń w celu precyzyjnego wyrażania intencji wypowiedzi

          „Gorące serca dwa”. Hans Christian Andersen, Dzielny ołowiany żołnierz

            czyta uważnie notatkę biograficzną o Hansie Christianie Andersenie

            zna pojęcie uosobienie

            opowiada o ulubionej baśni

           

            podaje szczegóły dotyczące wyglądu bohaterów

            objaśnia pojęcie uosobienie

            wymienia postać, która stanęła na drodze żołnierza i tancerki

            przedstawia w formie pantomimy scenę z ulubionej baśni Hansa Christiana Andersena

           

            prezentuje w krótkiej wypowiedzi życie i twórczość Hansa Christiana Andersena

            podaje przykłady uosobienia z tekstu

            określa motywy działania diabełka, opowiada o kolejnych zdarzeniach oddalających od siebie dwoje bohaterów

            pisze opowiadanie z udziałem postaci z baśni Andersena

            wymienia wszystkie postacie z utworu mające ludzkie właściwości

            używa pojęcia uosobienie w wypowiedzi dotyczącej bohaterów baśni

            wyjaśnia znaczenie powiedzenia: miłość aż po grób, wskazuje znak tej miłości w baśni

            pisze poprawne językowo, kompozycyjnie i ortograficznie opowiadanie z udziałem baśniowych bohaterów

            na podstawie analizy dzieła formułuje wnioski o charakterze ogólnym,  dotyczące natury świata i człowieka

            twórczo wykorzystuje w swoich tekstach  informacje wyszukane w sieci

          „Koniec i kropka – rzekło zdanie”. Znaki interpunkcyjne

            stosuje kropkę na końcu wypowiedzeń oznajmujących

            stosuje znak zapytania na końcu wypowiedzeń pytających

           

            stosuje kropkę na końcu wypowiedzeń rozkazujących

            zna pojęcie wypowiedzenie wykrzyknikowe

           

            stosuje poprawnie wykrzyknik na końcu wypowiedzeń oznajmujących, pytających i rozkazujących dla wyrażenia emocji

            stosuje poprawnie znaki interpunkcyjne na końcu wypowiedzeń

            twórczo wykorzystuje w swoich wypowiedziach ustnych i pisemnych  wiedzę na temat  funkcji znaków interpunkcyjnych na końcu wypowiedzeń

          „Ach, co to będzie za bal! Książę rozsyła zaproszenia”.

          Zaproszenie – rady dla piszących

            wskazuje nadawcę i odbiorcę zaproszenia

            czyta teksty zaproszeń wysłanych przez różnych baśniowych bohaterów

            czyta rady dla piszących zaproszenie zamieszczone w podręczniku

            przy wsparciu nauczyciela pisze jedno zaproszenie

            określa okazję z jakiej wysłano zaproszenie

            rozpoznaje baśniowych bohaterów w jednym z zaproszeń

            pisze zaproszenie, korzystając z rad dla piszących zaproszenie

            używa w poprawnym kontekście różnych wyrazów i związków wyrazowych związanych ze słowem zapraszać

            ocenia kompletność informacji w zaproszeniu

            projektuje kartę zaproszenia, zapisuje tekst zaproszenia

            odróżnia oficjalny i nieoficjalny charakter zaproszenia

            zapisuje bezbłędnie tekst zaproszenia na zaprojektowanej samodzielnie karcie

           

            pisze bezbłędne językowo oraz formalnie zaproszenie – oryginalne pod względem treści i stylu

          „Kto hałasuje w teatralnych garderobach?”. Pisownia wyrazów z h i ch

            wyszukuje wyrazy z hch w podanym zestawie wyrazów

            korzysta ze słownika ortograficznego

            zapisuje wyrazy na mapie mentalnej utrwalającej reguły pisowni h i ch

            zapisuje poprawnie większość wyrazów z h ch w podanym zestawie ortogramów

           

            zapisuje poprawnie wszystkie wyrazy z h i ch w podanym zestawie ortogramów

           

            przedstawia oryginalne sposoby (np. zagadki, gry, infografiki) zapamiętania zapisu poznanych wyrazów z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni h oraz ch

          „Groch z kapustą, czyli baśnie na wesoło”. Bohdan Butenko, Jaś i Małgosia (fragment)

           

            wymienia najważniejsze postacie z opowiadania

            opowiada o przygodzie Jasia i Małgosi z utworu Bohdana Butenki

            wyraża opinię na temat opowieści o Jasiu i Małgosi

           

           

            wymienia wszystkich bohaterów opowiadania

            wskazuje fragmenty opowiadania zgodne z powszechnie znaną wersją baśni

            uzasadnia swój punkt widzenia na temat opowiadania

           

            przyporządkowuje bohaterów opowiadania do różnych baśni, z których oni pochodzą

            wyjaśnia, na czym polegają zmiany wprowadzone przez autora do treści baśni o Jasiu i Małgosi

            wymienia elementy zabawne w opowiadaniu

            porównuje postacie z opowiadania z ich literackimi pierwowzorami

            analizuje fragmenty, w których narrator wypowiada się na temat tworzenia baśni

            tworzy dalszy ciąg opowiadania utrzymany w konwencji gry literackiej

           

            wyraża własny punkt widzenia na temat tekstu literackiego, trafnie dobierając argumenty na poparcie swojego stanowiska

            tworzy oryginalne pod względem formy i treści opowiadanie utrzymane w konwencji gry literackiej

          „W pałacowych komnatach…”. Zdania i równoważniki zdań

            zna pojęcie zdanie

            zna pojęcie wypowiedzenie bez osobowej formy czasownika

            tworzy zdania według wzoru

           

            objaśnia pojęcie zdanie

            objaśnia pojęcie wypowiedzenie bez osobowej formy czasownika

            zna pojęcie równoważnik zdania

            tworzy wypowiedzenia bez osobowej formy czasownika według wzoru

            rozpoznaje w tekście zdania i wypowiedzenia bez osobowej formy czasownika

            objaśnia pojęcie równoważnik zdania

            przekształca wypowiedzenia bez osobowej formy czasownika na zdania i odwrotnie

            rozpoznaje w tekście równoważnik zdania

            stosuje wypowiedzenia bez osobowej formy czasownika w zapisie planu opowieści

           

            świadomie i swobodnie  stosuje wiedzę na temat zdania i jego równoważnika w swoich wypowiedziach ustnych i pisemnych

          Mówisz i masz – magia czerwonego krzesła”. Andrzej Maleszka, Magiczne drzewo (fragment)

           

            wymienia bohaterów zdarzeń

            opowiada o jednym życzeniu spełnionym przez czerwone krzesło

            przypomina kilka cech baśni

           

            określa czas i miejsce zdarzeń

            wymienia wszystkie życzenia spełnione przez czerwone krzesło

            wymienia cechę baśni, którą można znaleźć w tekście

            sporządza plan wydarzeń

            wymienia wszystkie cechy baśni występujące w tekście Andrzeja Maleszki

           

            określa przyczyny i skutki zdarzeń

            uzasadnia, że wydarzenia fantastyczne rozgrywają się współcześnie

           

            tworzy poprawny językowo, oryginalny pod względem treści i stylu opis przedmiotu

          „Zgubiłem, kupię, zamienię… Napisz zatem ogłoszenie!”. Ogłoszenie – rady dla piszących

            czyta z uwagą ogłoszenia

            rozpoznaje baśniowe rekwizyty na zdjęciach

            czyta rady dla piszących ogłoszenie

            przy wsparciu nauczyciela pisze ogłoszenie

            określa baśniowe rekwizyty odpowiednimi przymiotnikami

            tworzy ogłoszenie, korzystając z rad dla piszących ogłoszenie

           

            przyporządkowuje rekwizyty do właściwych baśni

            formułuje pytania dotyczące treści ogłoszeń

           

            ocenia kompletność informacji w ogłoszeniach

            pisze ogłoszenie charakteryzujące się zwięzłością i poprawnością formy

           

            formułuje twórcze uwagi i przemyślane wskazówki ułatwiające innym uczniom pracę redakcyjną

          Ważny jestem niesłychanie…”. Podmiot i orzeczenie – związek główny w zdaniu

            zna pojęcie orzeczenie

            zna pojęcie podmiot

            posługuje się terminami podmiot, orzeczenie

            objaśnia pojęcie orzeczenie

            objaśnia pojęcie podmiot

           

            rozpoznaje w zdaniu orzeczenie

            rozpoznaje w zdaniu podmiot

            wyodrębnia związek główny w zdaniu

           

             tworzy poprawne związki główne w swoich wypowiedziach

            tworzy wypowiedzenia, w których informację o podmiocie przekazuje forma orzeczenia

           

            twórczo wykorzystuje wiedzę na temat orzeczenia i podmiotu oraz funkcji tych części zdania w wypowiedzeniu

            funkcjonalnie stosuje synonimiczne rzeczowniki w funkcji podmiotu

          „Bale, maskarady i inne karnawałowe niezwykłości”. Pisownia nie z różnymi częściami mowy

            dostrzega trudności ortograficzne w zakresie pisowni nie w podanym zestawie ortogramów

            zna reguły pisowni nie z czasownikiem, rzeczownikiem, przymiotnikiem, przysłówkiem

            stara się stosować reguły pisowni nie z czasownikiem, rzeczownikiem, przymiotnikiem, przysłówkiem w podanym zestawie ortogramów

            poprawnie zapisuje wyrazy z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni nie w podanym zestawie ortogramów

           

            przedstawia oryginalne sposoby (np. zagadki, gry, infografiki) zapamiętania zapisu poznanych wyrazów z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni nie

          „Zasięgnąć języka…”. Zdania pojedyncze nierozwinięte i rozwinięte

            zna pojęcie zdanie pojedyncze nierozwinięte

            zna pojęcie zdanie pojedyncze rozwinięte

            wie, że zdanie pojedyncze zawiera jedno orzeczenie

           

            objaśnia pojęcie zdanie pojedyncze nierozwinięte

            zna pojęcie zdanie pojedyncze rozwinięte

            objaśnia budowę zdania pojedynczego

            rozpoznaje określenia podmiotu i orzeczenia

            rozpoznaje w tekście zdanie pojedyncze rozwinięte i zdanie pojedyncze nierozwinięte

             formułuje pytania, na które odpowiadają określenia

           

            tworzy zdanie pojedyncze rozwinięte i zdanie pojedyncze nierozwinięte

            odróżnia zdania pojedyncze nierozwinięte i rozwinięte

            świadomie rozwija zdanie w celu wzbogacenia treści wypowiedzenia

            świadomie i swobodnie  stosuje wiedzę na temat zdań pojedynczych rozwiniętych i nierozwiniętych w dłuższych wypowiedziach ustnych i pisemnych

                               

           

          Temat lekcji.

          Lektura i inne teksty kultury,

          nauka o języku

          Wymagania

          konieczne

          (ocena: dopuszczający)

          podstawowe

          (ocena: dostateczny)

          rozszerzone

          (ocena: dobry)

          dopełniające

          (ocena: bardzo dobry)

          ponadprogramowe

          (ocena: celujący)

          UCZEŃ

          Rozdział IV Karuzela z uczuciami

          Bądź mądry, pisz wiersze… O poezji i poezjowaniu”. Joanna Kulmowa, Moje próżnowanie

           

            czyta uważnie tekst wiersza

            wie, że tekst wiersza jest podzielony na wersy

            rozumie, że wiersz może mieć formę ciągłą lub stroficzną

            cytuje fragmenty na temat okoliczności powstawania wierszy

            zna pojęcie wiersz

            rozpoznaje formę ciągłą i stroficzną wiersza

           

            opowiada, jak powstają wiersze poetki

            objaśnia pojęcie wiersz, określa w nim rolę osoby mówiącej

           

            określa, kim jest osoba mówiąca w wierszu

            objaśnia dwa różne znaczenia słowa wiersz w kontekście utworu Moje próżnowanie

            odczytuje i wyjaśnia przenośne sensy utworu poetyckiego

          „Bawimy się w rymy, zabawa to łatwa…”. Stanisław Grochowiak, Wyliczanka

           

            czyta informację o jednej z najstarszych polskich rymowanek

            zna pojęcie rym

            wyodrębnia jeden poetycki obraz w wierszu

            zna pojęcie ożywienie

            recytuje dowolną dziecięcą wyliczankę – rymowankę, wskazuje w niej podobnie brzmiące wyrazy

            objaśnia pojęcie rym

            wyodrębnia obrazy poetyckie w wierszu

            objaśnia pojęcie ożywienie

             podaje przykłady rymujących się wyrazów

            nadaje tytuły obrazom poetyckim z wiersza

            wyszukuje w tekście przykłady ożywień

            określa rolę rymów w wierszu

            wyjaśnia różnicę pomiędzy wierszem a wyliczanką

            tworzy związki wyrazowe o charakterze ożywień

           

            objaśnia związki między warstwą językową, brzmieniową i semantyczną utworu poetyckiego

          „Na wiosnę piękniejszy wieje wiatr…”. Grupa podmiotu i grupa orzeczenia

            zna pojęcie grupa podmiotu

            zna pojęcie grupa orzeczenia

            objaśnia pojęcie grupa podmiotu

            objaśnia pojęcie grupa orzeczenia

            zapisuje pytania o różne części zdania

            wyodrębnia grupę podmiotu i grupę orzeczenia w zdaniach

           

            porównuje budowę grupy podmiotu i grupy orzeczenia

            funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę na temat budowy grupy podmiotu i grupy orzeczenia w zdaniu

          „Między smutkiem i radością… łza się kręci w oku”. Pisownia wyrazów z ą i ę

            dostrzega trudności ortograficzne w zakresie pisowni ą i ę w podanym zestawie ortogramów

            zna wybrane reguły pisowni ą oraz ę  

            stara się stosować reguły pisowni ą i ę w podanym zestawie ortogramów

           

            poprawnie zapisuje wyrazy z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni ą i ę w podanym zestawie ortogramów

            przedstawia oryginalne sposoby (np. zagadki, gry, infografiki) zapamiętania zapisu poznanych wyrazów z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni ą i ę

          Gdy kapią łzy. O uczuciach i refleksjach w wierszu”. Julian Kornhauser, Wyciągnięta ręka

            czyta uważnie tekst wiersza

            opowiada o uczuciach towarzyszących czytaniu wiersza

            opowiada o zdarzeniu z wiersza

            określa podmiot liryczny w wierszu

            używa ze zrozumieniem słowa tolerancja w wypowiedzi o wierszu

            analizuje zmiany uczuć bohatera wiersza

            proponuje sposób recytacji wiersza oddający nastrój i emocje

            wygłasza tekst, dokonuje jego interpretacji głosowej

          „Rozumieć się bez słów”. O mowie niewerbalnej

            zna pojęcie mowa niewerbalna

            reaguje na pozawerbalne środki porozumiewania się

            podaje nazwy różnych uczuć

           

            objaśnia pojęcie mowa niewerbalna

            rozpoznaje emocje na podstawie wyrazu twarzy

            rozpoznaje natężenie emocji

            wskazuje przykłady mowy niewerbalnej na podstawie tekstu

            rozpoznaje emocje wyrażane gestami

            stosuje ze zrozumieniem wyraz ekspresja

            rozpoznaje emocje wyrażane postawą

            nazywa emocje wyrażane za pomocą różnych form ekspresji

            tworzy wypowiedzi ustne, w których swobodnie wykorzystuje werbalne i pozawerbalne środki wyrazu

          I tylko… wysp tych nie ma. W poszukiwaniu epitetów”. Małgorzata Strzałkowska, Kosze pełne snów

            zna pojęcie epitet

            opowiada o snach z wiersza

           

            objaśnia pojęcie epitet

            wskazuje epitety w wierszu

            zestawia epitety o podobnych znaczeniach i przeciwstawne

            wskazuje na przykładach różnice między określeniami informującymi i oceniającymi

            wyszukuje epitety nieprecyzyjne i podejmuje próbę wyjaśnienia zasadności ich użycia w wierszu

            dostrzega, komentuje i objaśnia związki pomiędzy warstwą językową i znaczeniową utworu poetyckiego

          „Chodzić z głową w chmurach. Porównanie”. Józef Ratajczak, Obłoki

            zna pojęcie porównanie

            wymienia elementy krajobrazu ukazanego w wierszu

            zna różne wyrazy łączące człony porównania

            objaśnia pojęcie porównanie

            wymienia, do czego zostały porównane obłoki

            objaśnia znaczenie porównań, używa ich w zdaniu

            wskazuje w tekście przykłady porównań

            wyjaśnia, jakie słowo wykorzystano do połączenia dwóch porównywanych elementów

            tworzy porównania

            używa we właściwym kontekście związku wyrazowego chodzić z głową w chmurach

           

            opisuje krajobraz, wykorzystując funkcjonalnie poetyckie środki językowe

          „Niezwykłe spotkania słów. O poetyckiej przenośni”. Wincenty Faber, Pogoda

            zna pojęcie metafora (przenośnia)

           

            objaśnia pojęcie metafora (przenośnia)

           

            wskazuje przenośnie w wierszach

            wyjaśnia znaczenie kilku metafor używanych w życiu codziennym

            objaśnia znaczenie metafor w wierszu

            opowiada o ulubionej pogodzie, używając metafory

            analizuje tekst na poziomie metaforycznym

          „Niecodziennie i świątecznie…”. O związkach wyrazowych w zdaniu

            zna pojęcie związek wyrazowy i pojęcie związek główny

            wyodrębnia związek główny w zdaniu

            objaśnia pojęcie związek wyrazowy i pojęcie związek główny

            tworzy poprawne związki wyrazowe w swoich wypowiedziach

            wyodrębnia związki poboczne w zdaniu

            wyszukuje związki wyrazowe w zdaniu

            objaśnia, na jakiej podstawie wyrazy łączą się w związki wyrazowe

            wyodrębnia logiczne związki wyrazów w zdaniu

            przedstawia na wykresie związki między wyrazami

            tworzy logiczne i poprawne struktury zdaniowe

            przedstawia strukturę zdania na schemacie

            funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę na temat budowy grupy podmiotu i grupy orzeczenia w zdaniu

          „Co wiatrom w duszy gra…”. Julian Tuwim, Dwa wiatry

            określa temat wiersza

            rozpoznaje w tekście wybrane środki poetyckie

            opowiada o sytuacji przedstawionej w wierszu

            określa funkcję wybranych środków poetyckich w wierszu

            interpretuje tekst poprzez przekład intersemiotyczny

            rozpoznaje w tekście epitety, porównania, ożywienia, uosobienia, przenośnie i określa ich funkcje

            funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę o różnych środkach poetyckich i ich funkcjach podczas analizy wiersza i tworzenia wypowiedzi inspirowanych tekstem

            twórczo wykorzystuje wiedzę o cechach języka poetyckiego oraz języka informacyjnego w działaniach inspirowanych treścią wiersza

          „W raju łakomczuchów. Opis miejsca”. Opis miejsca – rady dla piszących

          Roald Dahl, Charlie i fabryka czekolady (fragment)

            zna kompozycję opisu miejsca

            przy wsparciu nauczyciela tworzy prosty opis miejsca

            używa ze świadomością celu określeń opisujących elementy wyposażenia miejsca

            tworzy prosty opis miejsca, korzystając z rad dla opisujących miejsce

            używa ze świadomością celu wyrazów bliskoznacznych oraz określeń wartościujących

            tworzy opis miejsca, używając różnorodnych środków językowych

            określa atmosferę miejsca

            tworzy poprawny językowo i kompozycyjnie opis miejsca

            tworzy bezbłędny językowo opis miejsca –  oryginalny pod względem treści i stylu

          „Od słowa do słowa i plotka gotowa”. Jan Brzechwa, Ptasie plotki

            nazywa wrażenia i emocje, jakie wzbudza w nim czytany tekst

            rozumie znaczenie słowa plotka

            rozumie, że plotkowanie jest zachowaniem postrzeganym negatywnie

            analizuje rozwój zdarzeń w tekście

            używa poprawnie słowa plotka w wybranych związkach wyrazowych do opisu zdarzeń z wiersza

            określa funkcję uosobienia zastosowanego w tekście

            objaśnia znaczenia powiedzeń dotyczących plotki w kontekście sytuacji wiersza

            określa motywy działania bohaterów wiersza

            wyraża swoje zdanie na temat negatywnych zachowań językowych, używając właściwych argumentów na poparcie stanowiska

            tworzy opowieść inspirowaną tekstem –  oryginalną pod względem treści, formy języka i stylu

                               

           

          Temat lekcji.

          Lektura i inne teksty kultury,

          nauka o języku

          Wymagania

          konieczne

          (ocena: dopuszczający)

          podstawowe

          (ocena: dostateczny)

          rozszerzone

          (ocena: dobry)

          dopełniające

          (ocena: bardzo dobry)

          ponadprogramowe

          (ocena: celujący)

          UCZEŃ

          Rozdział V Historie nie z tej ziemi

          „O książkach, czytaniu i niezwykłych bibliotekach”. Notatka – rady dla piszących

          Jacek Cygan, Cała Polska czyta dzieciom (fragment)

            czyta informacje na temat akcji „Cała Polska czyta dzieciom”

            czyta rady dla piszących notatkę

            przy wsparciu nauczyciela tworzy prostą notatkę na temat książki

            zna dzieje książki, wymienia formy książek rękopiśmiennych, drukowanych i nowoczesnych

            tworzy  notatkę na temat książki, korzystając z rad dla piszących notatkę

            zapisuje informacje dotyczące bibliobusów w tabeli

            zapisuje notatkę o książce cyfrowej, korzystając z rad dla piszących notatkę

            projektuje tabelę do zapisu informacji o bibliobusach

            zapisuje poprawną językowo notatkę o różnicach między książką tradycyjną i cyfrową

            tworzy bezbłędne językowo, oryginalne i urozmaicone pod względem graficznym formy notatek

          „Festiwale i parady, czyli lato pod znakiem kultury”. Pisownia wyrazów wielką i małą literą

            dostrzega trudności ortograficzne w zakresie pisowni wyrazów wielką i małą literą  w podanym zestawie ortogramów

            korzysta ze słownika ortograficznego

            zna wybrane reguły pisowni wyrazów wielką i małą literą

           

            stara się stosować reguły pisowni wyrazów wielką i małą literą w podanym zestawie ortogramów

           

            poprawnie zapisuje wyrazy wielką i małą literą w podanym zestawie ortogramów

           

            przedstawia oryginalne sposoby (np. zagadki, gry, infografiki) zapamiętania zapisu poznanych wyrazów z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni wielką i małą literą

          „Opowiem wam, jak zaginął…”. Małgorzata Strękowska-Zaremba, Detektyw Kefirek (fragment) – rady dla rozmawiających przez telefon

            opowiada krótko o wybranym zdarzeniu z fragmentu powieści

            czyta rady dla rozmawiających przez telefon

            przedstawia zdarzenia w kolejności chronologicznej

            prowadzi rozmowę telefoniczną, korzystając z rad

            ocenia prawdopodobieństwo zdarzeń, uzasadnia swoje zdanie

            prowadzi rozmowę telefoniczną, używa odpowiednich zwrotów grzecznościowych

            wypowiada się na temat zachowania bohatera, używając we właściwym kontekście zwrotów mieć czyste sumienie oraz mieć coś na sumieniu

            rozróżnia nieoficjalną i oficjalną sytuację rozmowy telefonicznej

            prowadzi interesującą rozmowę telefoniczną, nawiązuje z odbiorcą kontakt, podtrzymuje go oraz dostosowuje komunikat do celu wypowiedzi i sytuacji komunikacyjnej

          „Ciepło, cieplej, gorąco… skarb!”. Mark Twain, Przygody Tomka Sawyera (fragment) – rady dla wysyłających SMS-y

            określa cel wyprawy

            opowiada o przeżyciach bohaterów

            czyta rady dla wysyłających SMS-y

            wie, że wiadomości SMS muszą być poprawne pod względem językowym i ortograficznym

            opisuje drogę, którą bohaterowie przebyli, aby dostać się do jaskini

            cytuje argumenty, których użył bohater

            wprowadza zwroty grzecznościowe w wiadomościach SMS

            rysuje plan pieczary i zaznacza trasę wędrówki

            podaje wyrazy nazywające różne emocje chłopców

            stosuje zasady interpunkcji w wiadomościach SMS

            wymyśla znaki oznaczające drogę na planie pieczary

            opisuje, jak zmieniał się nastrój każdego z chłopców

            zapisuje poprawną, komunikatywną wiadomość SMS

            pisze bezbłędną językowo i oryginalną pod względem treści wiadomość SMS 

          „Tajemnice indiańskich ścieżek”. Alfred Szklarski, Tomek na wojennej ścieżce (fragment)

            wyszukuje w tekście informacje na temat okoliczności walki między bohaterami

            zapisuje plan zdarzeń utworu

            opisuje na podstawie tekstu wygląd konia Indianina

            zna indiańskie imię Stanisława Supłatowicza

            cytuje informacje na temat okoliczności walki

            zwraca uwagę na jednolitość językową w zapisie planu zdarzeń

            czyta informacje na temat Indian

            wymienia kilka imion znaczących

            opisuje przebieg walki

            sporządza notatkę na temat zdarzeń w dowolnej formie

            wypowiada się na temat zwyczajów Indian

            wymyśla imiona znaczące dla osób o podanych cechach

            ocenia zachowanie bohaterów

            wprowadza dodatkowe elementy graficzne wzbogacające notatkę

            uzasadnia tezę, że Tomek znał obyczaje Indian

            wymyśla imiona znaczące dla osób z najbliższego otoczenia

            twórczo wykorzystuje w swoich pracach i projektach informacje wyszukane w sieci oraz tekstach literackich

          „Plecak pełen przygód”. Powtórzenie pisowni wyrazów z rz, ż, ó, u, h, ch

            wyszukuje wyrazy z rz, ż, ó, u, h, ch w podanym zestawie wyrazów

            korzysta ze słownika ortograficznego

            stara się stosować reguły ortograficzne do poprawnego zapisu wyrazów z rz, ż, ó, u, h, ch w podanym zestawie ortogramów

            zapisuje poprawnie większość wyrazów z rz, ż, ó, u, h, ch w podanym zestawie ortogramów

           

            zapisuje poprawnie wszystkie wyrazy z rz, ż, ó, u, h, ch w podanym zestawie ortogramów

            przedstawia oryginalne sposoby (np. zagadki, gry, infografiki) zapamiętania zapisu poznanych wyrazów z trudnością ortograficzną w zakresie pisowni rz, ż, ó, u, h, ch

          „Przepraszam, którędy do skarbów?”. Mowa znaków

            przy wsparciu nauczyciela odczytuje szyfr

            zna pojęcie piktogram

            wie, co oznaczają proste piktogramy

            samodzielnie odczytuje szyfr

            objaśnia pojęcie piktogram

            odczytuje wybrane  piktogramy

            odczytuje zapis alfabetem Morse’a

            wymienia różne rodzaje piktogramów

            odczytuje drogę na mapie za pomocą znaków legendy

            zapisuje rady na podstawie piktogramów

            projektuje mapę

            twórczo wykorzystuje wiedzę na temat znaków i piktogramów w swoich pracach i projektach

          „Poszukiwacze skarbów wysyłają pozdrowienia”. Kartka z pozdrowieniami – rady dla piszących

            zna pojęcia nadawca, odbiorca

            czyta rady dla piszących pozdrowienia

            przy wsparciu nauczyciela pisze pozdrowienia, zapisuje poprawnie adres

            używa ze zrozumieniem terminów nadawca, odbiorca

            pisze pozdrowienia, korzystając z rad dla piszących pozdrowienia, stosuje zwroty grzecznościowe

            określa na podstawie treści pozdrowień odbiorców pocztówek

            uwzględnia w zapisie pozdrowień wszystkie elementy kompozycyjne

            przytacza wyrazy i sformułowania pozwalające ustalić odbiorców pozdrowień

            pisze rozwinięte treściowo i poprawne językowo oraz ortograficznie pozdrowienia

            pisze bezbłędne językowo pozdrowienia – oryginalne pod względem treści i stylu

          Film stary jak świat”. Witold Bobiński, Idę do kina (fragment)

            wyszukuje potrzebne informacje w tekście

            wymienia kilka planów filmowych

            cytuje informacje z tekstu

            zna pojęcia kadr oraz plan filmowy

            pisze  notatkę na temat historii kina

            omawia pojęcia kadr oraz plan filmowy

            omawia sposób filmowania w poszczególnych planach filmowych

            prezentuje w ciekawej formie graficznej notatkę na temat historii kina

            określa i uzasadnia właściwości i funkcje poszczególnych planów filmowych

            twórczo wykorzystuje w swojej pracy informacje na temat tworzywa i wybranych środków wyrazowych sztuki filmowej

          „Bliskie spotkania trzeciego stopnia… z wyrazami”. O synonimach

            zna pojęcie synonim, wyraz bliskoznaczny

            zestawia ze sobą wyrazy o podobnym znaczeniu

            objaśnia pojęcie synonim, wyraz bliskoznaczny

            dobiera właściwe wyrazy bliskoznaczne

            wskazuje synonimy

            zastępuje powtarzające się wyrazy synonimami

            stosuje synonimy w celu wzbogacenia językowego wypowiedzi

            zestawia związki frazeologiczne z ich synonimami

            twórczo i funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę na temat wyrazów bliskoznacznych w swoich wypowiedziach ustnych i pisemnych

          „W małym kinie nikt już nie gra dzisiaj na pianinie…”. Konstanty Ildefons Gałczyński, Małe kina (fragment

            opowiada o swojej wizycie w kinie

            wymienia kilka gatunków filmowych

            wymienia ulubione filmy

            opisuje własnymi słowami kino przedstawione wierszu

            zna pojęcie gatunek filmowy

            przedstawia tematykę ulubionych filmów

            dopasowuje gatunki filmowe do ich opisów

            tworzy zbiór zasad dotyczących zachowania w kinie

            omawia wrażenia odbiorcze związane z lekturą wiersza

            objaśnia na przykładach pojęcie gatunek filmowy

            wyjaśnia, co wyróżnia film animowany spośród innych gatunków filmowych

            przytacza epitety i przenośnie tworzące nastrój w wierszu

           

            przedstawia własne stanowisko w związku z omawianym problemem, formułuje przemyślane,  twórcze uwagi

                               

           

           

           

          KRYTERIA OGÓLNE

          Sprawności

          Wymagania

          konieczne

          (ocena: dopuszczający)

          podstawowe

          (ocena: dostateczny)

          rozszerzone

          (ocena: dobry)

          dopełniające

          (ocena: bardzo dobry)

          ponadprogramowe

          (ocena: celujący)

          UCZEŃ

          I. Kształcenie literackie
          i kulturowe

            wypowiada się na temat świata przedstawionego utworu

            dostrzega obrazy poetyckie w utworach o nieskomplikowanej strukturze semantycznej

            omawia wybrane elementy świata przedstawionego utworu

            wypowiada się na temat obrazów poetyckich w wierszach

            porównuje wybrane elementy świata przedstawionego w różnych utworach

            analizuje obrazy poetyckie w czytanych utworach

            funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę na temat świata przedstawionego podczas analizy tekstów podejmujących grę z konwencją literacką

            analizuje rolę środków językowych w tworzeniu obrazów poetyckich

             interpretuje teksty poetyckie na poziomie metaforycznym

             podczas analizy utworów odwołuje się do różnych kontekstów literackich  i kulturowych

             dostrzega symboliczne treści w utworach literackich i plastycznych

             stawia pytania problemowe w odniesieniu do odbieranych  tekstów

             dostrzega i objaśnia związki pomiędzy warstwą językową, brzmieniową i semantyczną utworów poetyckich

             w sposób przemyślany komentuje zachowania bohaterów, uwzględniając przy tym motywy ich działania oraz kontekst sytuacyjny

             kreatywnie wykorzystuje posiadaną wiedzę i umiejętności w sytuacjach problemowych dotyczących odbioru tekstów kultury

             wyraża opinie na temat tekstów literackich i innych tekstów kultury, trafnie dobierając argumenty na poparcie swojego stanowiska

             ma szerokie kompetencje w zakresie odbioru różnych tekstów kultury

           

            zna pojęcie fikcja literacka

            wymienia prawdopodobne (realistyczne) elementy świata przedstawionego

            odróżnia fikcję literacką od rzeczywistości

            wymienia nieprawdopodobne (fantastyczne) elementy świata przedstawionego

           

            odróżnia fikcję filmową od rzeczywistości

            wypowiada się na temat fantastyki w baśniach

           

            określa rolę autora tekstu w kreowaniu fikcji literackiej

            wypowiada się na temat elementów fantastycznych w utworach współczesnych

            rozpoznaje czytany utwór jako baśń, hymn

            wskazuje cechy gatunkowe baśni, hymnu

            analizuje  cechy baśni tradycyjnej i współczesnej

           

            funkcjonalne wykorzystuje wiedzę o cechach gatunkowych utworów w ich analizie i interpretacji

            zna pojęcie epitet, porównanie, przenośnia, uosobienie, ożywienie

           

            odróżnia uosobienie od ożywienia

           

            wskazuje w tekście literackim epitety, porównania, przenośnie (w tym uosobienia i ożywienia)

            objaśnia funkcje językowych środków stylistycznych w czytanych utworach

            wskazuje i omawia tytuł w utworu

            nadaje tytuły wybranym częściom utworu

            dostrzega funkcję  tytułu jako elementu konstrukcyjnego utworu

            analizuje wpływ tytułu na odbiór tekstu

            rozpoznaje wers, zwrotkę i refren, wskazuje rymy w wierszu

            odróżnia wiersz ciągły od stroficznego i rymowy od wiersza bez rymów

           

            określa wers, zwrotkę, refren, rymy, liczbę sylab w wersie jako elementy rytmizujące wypowiedź

            używa funkcjonalnie pojęć wiersz ciągły, stroficzny, rymowy, bezrymowy podczas analizy wiersza

            wyodrębnia wydarzenia fabuły i ustala ich kolejność

            omawia wydarzenia  fabuły

            analizuje przebieg zdarzeń i rozumie ich wzajemną zależność

            funkcjonalnie stosuje słownictwo określające następstwo zdarzeń

            zna pojęcie dialog, wyszukuje wypowiedzi bohaterów tekstu

            objaśnia pojęcie dialog

           

            porównuje wypowiedzi bohaterów i narratora

           

            omawia sposób  zapisu dialogu  w tekście

            zna pojęcia podmiot liryczny, narrator, bohater

            omawia cechy bohatera, narratora, podmiotu lirycznego

            wypowiada się na temat uczuć i przeżyć bohatera, podmiotu lirycznego,

            określa motywy działania bohatera, określa stosunek narratora do wybranych elementów świata przedstawionego utworu

            zna pojęcia  narrator, narracja

            odróżnia autora od narratora

            objaśnia funkcję narracji  w tekście

            dostrzega różne formy narracji w tekście

            wskazuje w tekście bohatera głównego

            określa cechy bohatera głównego

            prezentuje swój pogląd na temat bohatera głównego

            posługuje się argumentami, wyrażając swój stosunek do postaci głównej w utworze

            określa tematykę utworu

            omawia tematykę utworu

            określa problematykę utworu

            omawia problematykę utworu

            nazywa swoje reakcje czytelnicze

            opisuje wrażenia towarzyszące odbiorowi tekstów literackich

            opisuje wrażenia towarzyszące odbiorowi różnych tekstów kultury

            opisuje emocje towarzyszące odbiorowi różnych tekstów kultury

            objaśnia dosłowne znaczenia w tekstach

           

            rozumie proste przenośne znaczenia w tekstach

           

            odróżnia znaczenia dosłowne od prostych znaczeń przenośnych

           

            funkcjonalnie wykorzystuje swoją wiedzę do objaśnienia przenośnych znaczeń w tekstach

            wypowiada się na temat sytuacji bohaterów literackich

            określa doświadczenia  bohaterów literackich

            porównuje sytuację bohaterów literackich  z własnymi doświadczeniami

           

            komentuje sytuację bohaterów literackich w odniesieniu do doświadczeń współczesnych nastolatków

            wypowiada się na temat wybranych zagadnień i znaczeń utworu

            przedstawia własne rozumienie utworu

            uzasadnia swoje rozumienie utworu

            funkcjonalnie używa różnych środków językowych do uzasadnienia swojego rozumienia utworu

            podejmuje próbę interpretacji tekstów

            wykorzystuje w interpretacji tekstów doświadczenia własne

            wykorzystuje w interpretacji tekstów znajomość innych utworów literackich

            wykorzystuje w interpretacji tekstów wiedzę o różnych tekstach kultury

            wypowiada się na temat postaci i zdarzeń

           

            wskazuje pozytywne i negatywne cechy bohaterów oraz aspekty sytuacji

            prezentuje swój pogląd na temat bohaterów i sytuacji

           

            posługuje się argumentami, wyrażając swój stosunek do bohaterów i sytuacji

            wskazuje wartości piękna, dobra, prawdy w czytanych utworach

            wskazuje wartości ważne dla bohaterów literackich

            zestawia wartości i ich przeciwieństwa utworach  na zasadzie kontrastu

            odczytuje wartości i antywartości wpisane w teksty kultury

            rozpoznaje tekst literacki

            rozpoznaje tekst informacyjny

            odróżnia tekst literacki od informacyjnego

            określa funkcje tekstu literackiego i informacyjnego

            wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost

            odczytuje informacje wyrażone wprost

            dostrzega w tekście treści wyrażone wprost i pośrednio

            odczytuje treści wyrażone wprost i pośrednio

            określa temat tekstu

            wyciąga wnioski z tekstu

            określa główną myśl tekstu

            analizuje i interpretuje główną myśl tekstu

            zna pojęcie tytuł, wstęp, rozwinięcie, zakończenie, akapit

            wyodrębnia w tekście cząstki kompozycyjne

           

            określa funkcję wstępu, rozwinięcia, zakończenia

           

            omawia relacje między częściami wypowiedzi

            wydobywa z tekstu wskazane informacje

            porządkuje informacje z tekstu

            odróżnia informacje ważne od drugorzędnych

            hierarchizuje informacje

           

            rozpoznaje czytany utwór jako komiks

            wskazuje charakterystyczne cechy komiksu

            funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę o budowie komiksu do jego odbioru

            charakteryzuje komiks jako tekst kultury

            odróżnia dzieło literackie od filmu i spektaklu teatralnego

            rozpoznaje różne teksty kultury

           

            wskazuje środki artystycznego wyrazu charakterystyczne dla literatury, filmu, teatru

            objaśnia swoistość tekstów kultury przynależnych do literatury, teatru, filmu, muzyki, sztuk plastycznych i audiowizualnych

            posługuje się terminami scena, aktor, gra aktorska, dekoracja w kontekście widowiska teatralnego

            przedstawia wybrane fakty dotyczące historii kina

            odróżnia film od programu informacyjnego

           

            posługuje się terminami kostium, rekwizyt, charakteryzacja, muzyka w kontekście widowiska teatralnego

            posługuje się pojęciami związanymi z filmem (scenariusz, reżyseria, ujęcie, gra aktorska, muzyka, reżyser, kadr, plan filmowy)

             rozpoznaje wybrane gatunki filmowe

            wyodrębnia różne elementy składające się na widowisko teatralne

            rozpoznaje poszczególne plany filmowe

            wyjaśnia różnicę między  filmem animowanym a innymi gatunkami filmowymi

            rozpoznaje środki wyrazu charakterystyczne dla pantomimy

             określa właściwości i funkcje poszczególnych planów filmowych

            nazywa tworzywo przekazów audiowizualnych (ruchome obrazy, dźwięk

            zna pojęcie adaptacja utworu literackiego

            objaśnia pojęcie adaptacja utworu w odniesieniu do wybranych dzieł filmowych

            wskazuje różnice między tekstem literackim a jego adaptacją

            wskazuje różnice pomiędzy tekstem literackim a jego adaptacją sceniczną i radiową

            wypowiada się na temat treści tekstów kultury

            porównuje treści tekstów kultury z rzeczywistością znaną mu z własnego doświadczenia

            komentuje treści tekstów kultury w odniesieniu do własnego doświadczenia

            odbiera tekst kultury jako źródło wzbogacania własnych doświadczeń

            dokonuje odczytania tekstów poprzez przekład intersemiotyczny, posługując się konwencją realistyczną (np. ilustracja)

            dokonuje odczytania tekstów poprzez przekład intersemiotyczny, posługując się bardziej złożoną konwencją realistyczną (np. komiks)

            dokonuje odczytania tekstów poprzez przekład intersemiotyczny, posługując się konwencją symboliczną (np. plakat)

            dokonuje odczytania tekstów poprzez przekład intersemiotyczny, posługując się konwencją abstrakcyjną (w połączeniu z muzyką)

            z uwagą odbiera filmy, spektakle, programy radiowe i telewizyjne, zwłaszcza adresowane do dzieci i młodzieży

            świadomie odbiera filmy, spektakle, programy radiowe i telewizyjne, zwłaszcza adresowane do dzieci i młodzieży

            wykorzystuje swoją wiedzę na temat tekstów kultury, odbierając filmy, spektakle, programy radiowe i telewizyjne, zwłaszcza adresowane do dzieci i młodzieży

            aktywnie odbiera filmy, spektakle, programy radiowe i telewizyjne, zwłaszcza adresowane do dzieci i młodzieży, czyniąc je źródłem swoich działań twórczych

          II. Kształcenie językowe

              wie, na jakie pytania odpowiada rzeczownik, czasownik, przymiotnik i przysłówek

              rozpoznaje w wypowiedziach rzeczownik, czasownik, przymiotnik i przysłówek

              wskazuje różnice między rzeczownikiem, czasownikiem, przymiotnikiem i przysłówkiem

              określa funkcje rzeczownika, czasownika, przymiotnika, przysłówka w tekście

             świadomie i funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę i umiejętności językowe w zakresie słownictwa, składni, fleksji i fonetyki

             swobodnie  stosuje wiedzę na temat budowy zdania i budowy tekstu wypowiedziach ustnych i pisemnych

             funkcjonalnie  wykorzystuje werbalne i pozawerbalne środki wyrazu

             swobodnie wykorzystuje wiedzę o języku jako narzędziu  skutecznej komunikacji

             przedstawia oryginalne rozwiązania ułatwiające naukę gramatyki i ortografii

             przestrzega zasad poprawności językowej oraz zasad etykiety językowej  w każdej sytuacji komunikacyjnej

             świadomie i funkcjonalnie wykorzystuje synonimy, frazeologizmy w celu wzbogacenia warstwy językowej wypowiedzi

             samodzielnie poszerza wiedzę i umiejętności poza treści przewidziane podstawą programową i programem nauczania

           

           

              rozpoznaje formy bezokolicznika

              dostrzega rolę czasownika w wypowiedzi

              rozumie funkcję bezokolicznika

              funkcjonalne wykorzystuje wiedzę o osobowych i nieosobowych formach czasownika w swoich wypowiedziach

              rozpoznaje w tekście formy liczb odmiennych części mowy

              rozpoznaje w tekście formy czasów i rodzajów gramatycznych

              rozpoznaje w tekście formy osób

           

              określa funkcje form liczb, czasów, rodzajów i osób w wypowiedzi

              używa przymiotników i przysłówków we właściwych kontekstach

              rozumie rolę przymiotników i przysłówków w opisie świata

              uwzględnia w wypowiedziach różne natężenie cech i właściwości

              używa we właściwych kontekstach przymiotników i przysłówków o różnych natężeniach cechy

              stara się przestrzegać poprawności gramatycznej wyrazów odmiennych

              przestrzega poprawności gramatycznej wyrazów odmiennych, tworząc wypowiedzi o nieskomplikowanej strukturze językowej

              stosuje poprawne formy gramatyczne wyrazów odmiennych

           

              stosuje poprawne formy gramatyczne wyrazów odmiennych

           

              zna pojęcia podmiot, orzeczenie, określenia

              rozpoznaje podmiot i orzeczenie w zdaniu

              rozpoznaje funkcje składniowe  orzeczenia, podmiotu i określeń w zdaniu

              wyjaśnia funkcję orzeczenia, podmiotu i określeń w zdaniu

           

              wie, że wyrazy w zdaniu łączą się w związki wyrazowe

              wyodrębnia związek główny

              rozróżnia wyrazy określane i określające

              funkcjonalne wykorzystuje wiedzę o budowie zdania w swoich wypowiedziach

              rozpoznaje wypowiedzenia oznajmujące, pytające i rozkazujące

              używa celowo wypowiedzeń oznajmujących, pytających i rozkazujących

              używa wypowiedzeń wykrzyknikowych ze świadomością ich funkcji

           

              funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę o różnych typach wypowiedzeń ze względu na cel wypowiedzi

              wie, jak zbudowane jest zdanie

              odróżnia zdanie od wypowiedzenia bez czasownika

              wyodrębnia równoważnik zdania w tekście

           

              funkcjonalne stosuje w praktyce językowej zdania i równoważniki zdań

              zna pojęcie zdanie pojedyncze rozwiniętenierozwinięte

              rozpoznaje w tekście zdanie pojedyncze rozwinięte oraz nierozwinięte i rozumie ich funkcje

              przekształca konstrukcje składniowe – zdania w równoważniki zdań i odwrotnie

              rozumie funkcjonalność przekształceń składniowych

              stosuje formy grzecznościowe w swoich wypowiedziach

              posługuje się oficjalną i nieoficjalną formą polszczyzny

              posługuje się oficjalną  nieoficjalną formą polszczyzny ze świadomością zróżnicowania tych form

              zna i funkcjonalnie stosuje formy grzecznościowe używane w oficjalnej i nieoficjalnej formie polszczyzny

              przedstawia się w kilku zdaniach w różnych sytuacjach komunikacyjnych

              dostosowuje sposób powitania i pożegnania do sytuacji komunikacyjnej

              stosuje formy grzecznościowe w wypowiedzi ustnej i pisemnej (pozdrowienia, list, życzenia SMS)

              dostosowuje sposób wyrażania się do sytuacji komunikacyjnej

           

              rozumie dosłowne znaczenia wyrazów w wypowiedzi

              rozumie proste przenośne znaczenia wyrazów w wypowiedzi

              odróżnia znaczenia dosłowne wyrazów  znaczeń przenośnych

              świadomie wykorzystuje wyrazy o przenośnych znaczeniach do tworzenia własnych wypowiedzi

              rozumie znaczenie wybranych stałych  związków wyrazowych poznanych na lekcjach

              używa w swoich wypowiedziach wybranych stałych  związków wyrazowych poznanych na lekcjach

              używa stałych związków wyrazowych zrozumieniem i świadomością celu

              świadomie wykorzystuje stałe związki wyrazowe do bogacenia warstwy językowej  własnych wypowiedzi

              tworzy wypowiedzi wyrażające różne intencje, np. prośbę, polecenie, podziękowanie, przepraszanie

              stosuje różne typy wypowiedzeń w zależności od zamierzonego celu wypowiedzi

           

              posługuje się pozawerbalnymi środkami komunikowania się stosownie do okoliczności i celu wypowiedzi

              podkreśla intencje wypowiedzi pozawerbalnymi środkami porozumiewania się

           

              zna pojęcie synonim, wyraz bliskoznaczny

              wie, że formy fleksyjne wyrazów nie są ich synonimami

              świadomie zastępuje powtarzające się wyrazy ich  synonimami

              funkcjonalnie stosuje synonimy w celu wzbogacenia językowego wypowiedzi

              w sposób logiczny i spójny  wypowiada się na tematy związane z otaczającą rzeczywistością

              wie, że treść tworzonych zdań powinna nawiązywać do wcześniejszych części tekstu

              używa spójników i zaimków (bez znajomości terminów – etap propedeutyczny) w celu zespolenia tekstu

              stosuje synonimy w celu uzyskania spójności  tekstu

           

              rozumie, że tekst jest komunikatem

              rozróżnia typy komunikatu: informacyjny,  literacki, ikoniczny

              wie, że niektóre komunikaty różnią się systemem znaków

              funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę o różnych typach komunikatów

              zna pojęcia nadawca i odbiorca wypowiedzi, posługuje się nimi w odniesieniu do różnych sytuacji codziennych

              identyfikuje nadawcę wypowiedzi w opowiadaniach, powieściach, baśniach

              identyfikuje i opisuje nadawcę wypowiedzi lirycznej

              funkcjonalne posługuje się terminami nadawca odbiorca wypowiedzi podczas odbioru tekstów kultury

              określa sytuację komunikacyjną

              rozumie wpływ sytuacji komunikacyjnej na kształt wypowiedzi

              dostosowuje sposób wyrażania się i zachowania do sytuacji komunikacyjnej

           

              posługuje się różnymi werbalnymi i  pozawerbalnymi środkami komunikacji – stosownie do sytuacji

              rozpoznaje komunikaty  wyrażane za pomocą gestów

              rozpoznaje i nazywa uczucia wyrażane za pomocą mimiki

              rozpoznaje znaczenie różnych niewerbalnych środków komunikacji

              nazywa i komentuje emocje wyrażane za pomocą różnych form ekspresji pozasłownej

              zna pojęcia głoska, litera, sylaba

           

              objaśnia różnicę pomiędzy głoską i literą

              określa funkcje głosek, liter, sylab

              wykorzystuje wiedzę o głoskach, literach  i sylabach w analizie warstwy brzmieniowej tekstów

              zna pojęcie etykieta językowa i stara się stosować jej zasady

              stosuje zasady etykiety językowej w sytuacjach codziennych

              przestrzega zasad  etykiety językowej wymaganych w korespondencji

              przestrzega zasad  etykiety językowej  podczas komunikacji za pomocą narzędzi nowoczesnych technologii informacyjno – komunikacyjnych

              zna reguły pisowni:

            rz, ż, ó, u, h, ch,

          nie z rzeczownikami, przymiotnikami, czasownikami i przysłówkami

          – wielką i małą literą

          ą i ę

          i po spółgłoskach

           

              stara się przestrzegać poprawności ortograficznej w zakresie pisowni:

            rz, ż, ó, u, h, ch,

          nie z rzeczownikami, przymiotnikami, czasownikami i przysłówkami

          – wielką i małą literą

          ą i ę

          i po spółgłoskach

          w podanym zestawie ortogramów

              stosuje w większości wyrazów reguły pisowni:

            rz, ż, ó, u, h, ch,

          nie z rzeczownikami, przymiotnikami, czasownikami i przysłówkami

          – wielką i małą literą

          ą i ę

          i po spółgłoskach

          w podanym zestawie ortogramów

              stosuje we wszystkich wyrazach reguły pisowni:

            rz, ż, ó, u, h, ch,

          nie z rzeczownikami, przymiotnikami, czasownikami i przysłówkami

          – wielką i małą literą

          ą i ę

          i po spółgłoskach

          w podanym zestawie ortogramów

           

              zamyka wypowiedzenia oznajmujące kropką

              stosuje poprawnie kropkę, znak zapytania lub wykrzyknik  na końcu wypowiedzeń

              stosuje poprawnie kropkę w zapisie dat

           

              poprawnie używa różnych znaków interpunkcyjnych

           

          III. Tworzenie wypowiedzi

              krótko wypowiada się na zadany temat związany z otaczającą rzeczywistością

              aktywnie uczestniczy w rozmowie na zadany temat

              wypowiada się logicznie na tematy związane z poznanymi tekstami kultury

              świadomie porządkuje i komponuje treść swoich wypowiedzi

           

            pisze bezbłędne językowo, oryginalne pod względem treści i stylu różne formy wypowiedzi

            swobodnie posługuje się werbalnymi i pozawerbalnymi środkami wyrazu w swoich wypowiedziach ustnych

            operuje bogatym słownictwem z różnych kręgów tematycznych

            w sposób szczególny dba o poprawność ortograficzną,  interpunkcyjną, fleksyjną i składniową wypowiedzi

            zapisuje teksty w sposób przejrzysty z wielką dbałością o stronę graficzną i wydzielenie myślowe w formie akapitów

            podejmuje działalność literacką i kulturalną

            prowadzi blog internetowy

            redaguje twórcze, oryginalne teksty informacyjne o szkole przeznaczone do gazetki lub na stronę internetową

           

              zna pojęcie argument

              rozpoznaje argumenty w wypowiedzi

              posługuje się argumentami w rozmowie

              używa przemyślanych argumentów na poparcie swojego stanowiska

              tworzy logiczne i w przeważającej części uporządkowane wypowiedzi

              zna pojęcie akapit i rozumie jego funkcję w wypowiedzi

              tworzy wypowiedzi o właściwej kompozycji i układzie graficznym

              tworzy semantycznie pełne i bogate językowo wypowiedzi

              wyszukuje w tekście informacje

              ocenia przydatność uzyskanych informacji

               dokonuje selekcji informacji

              wypracowuje skuteczne metody selekcji informacji

              tworzy według podanego wzoru wypowiedzi w następujących formach gatunkowych: opowiadanie (twórcze, odtwórcze), opis przedmiotu, opis miejsca, list, zaproszenie, ogłoszenie, życzenia, pozdrowienia

              tworzy samodzielnie wypowiedzi w następujących formach gatunkowych: opowiadanie( twórcze, odtwórcze), opis przedmiotu, opis miejsca, list, zaproszenie, ogłoszenie, życzenia, pozdrowienia

           

              tworzy poprawne językowo, spójne, zgodne z cechami kompozycyjnymi wypowiedzi w następujących formach gatunkowych: opowiadanie( twórcze, odtwórcze), opis przedmiotu, opis miejsca, list, zaproszenie, ogłoszenie, życzenia, pozdrowienia

              tworzy bogate językowo wypowiedzi w różnych formach gatunkowych, stosuje funkcjonalnie różne środki językowe

              wygłasza tekst z pamięci

              recytuje ze zrozumieniem tekst poetycki lub fragment prozy

              artykułuje prawidłowo głoski podczas recytacji, dostosowuje tempo recytacji do treści utworu

              recytuje tekst z odpowiednia intonacją, dykcją i napięciem emocjonalnym

              sporządza według podanego wzoru odtwórczy plan ramowy wypowiedzi

              sporządza samodzielnie odtwórczy i twórczy plan ramowy wypowiedzi

           

              stosuje jednolitą formę wypowiedzeń (bez czasownika) w zapisie planu ramowego

              dba o zwięzłość wypowiedzi w zapisie planu ramowego

              redaguje według podanego wzoru proste notatki w różnych formach

              tworzy samodzielnie prostą notatkę w formie tabeli, kilkuzdaniowej wypowiedzi, planu

              rozplanowuje kompozycję układu treści w  notatce

              funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę o różnych formach notatek

              opowiada o treści przeczytanych utworów

              omawia problematykę przeczytanych utworów

              funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę o języku w swoich wypowiedziach na temat tekstów

              opowiada o treści, problematyce i formie poznanych tekstów kultury

              wie, że współczesne komunikaty (SMS, e‑mail) muszą być poprawne pod względem językowym i ortograficznym

              używa właściwych zwrotów grzecznościowych w swoich wiadomościach SMS  oraz korespondencji internetowej

              zapisuje poprawne, komunikatywne wiadomości SMS

              zna i stosuje zasady netykiety w komunikacji internetowej

              tworzy według podanego wzoru opowiadania  na temat dalszych losów bohatera tekstu

              tworzy samodzielnie opowiadania  na tematy związane z treścią poznanych utworów

              tworzy poprawne językowo, spójne, zgodne z cechami kompozycyjnymi opowiadania na podstawie tekstu

              tworzy bogate językowo wypowiedzi w różnych formach gatunkowych inspirowane treścią poznanych utworów

              odwołuje się do swojej wiedzy o języku w tworzonych wypowiedziach

              stosuje zwroty grzecznościowe w swoich wypowiedziach ustnych i pisemnych

              funkcjonalnie stosuje odpowiednie konstrukcje składniowe w różnych sytuacjach komunikacyjnych

              funkcjonalnie i twórczo wykorzystuje wiedzę o języku w tworzonych wypowiedziach

          IV. Samokształcenie

              czyta poprawnie tekst, wyznaczając głosowo granice zdań

           

              czyta poprawnie  tekst, zwracając  uwagę na znaki interpunkcyjne

           

              czyta płynnie tekst, podkreślając  głosem ważne słowa

           

              czyta tekst, stosując odpowiednie tempo i intonację w zależności od treści

            wykorzystuje narzędzia TIK (np. smartfon, tablet)  do zapisywania i katalogowania informacji

            opracowuje własne bazy informacji, np. kartoteki,  fiszki z hasłami, foldery plików

            wykorzystuje programy, aplikacje i gry edukacyjne  do samodzielnej nauki języka polskiego

            zwraca uwagę na aspekty moralne związane z korzystaniem z zasobów internetowych  (odpowiedzialność, uczciwość, poszanowanie cudzej własności)

            bierze udział i odnosi sukcesy w konkursach przedmiotowych z języka polskiego

              zapisuje odręcznie informacje pozyskane z różnych źródeł

              porządkuje według własnego pomysłu uzyskane informacje

              zapisuje informacje za pomocą edytora tekstu

              opracowuje własne sposoby szybkiego i efektywnego zapisywania informacji

              korzysta z różnych źródeł informacji (np. książki, edukacyjne programy telewizyjne, strony internetowe)

              wybiera informacje uzyskane z różnych źródeł i wykorzystuje je w nauce i rozwijaniu pasji

              selekcjonuje informacje w celu wykorzystania ich w różnych  sytuacjach typowych i nietypowych

              gromadzi dane w  sposób uporządkowany i zapewniający łatwy dostęp do potrzebnych informacji

              korzysta z zasobów szkolnej biblioteki

              zna zasady korzystania z zasobów bibliotecznych

              korzysta z zasobów bibliotek on-line

              funkcjonalnie wykorzystuje wiedzę na temat zasobów bibliotecznych w docieraniu do informacji

              korzysta ze słownika ortograficznego

              potrafi odnaleźć wskazane hasło w encyklopedii

              zna budowę słownika ortograficznego

              wyszukuje hasła w encyklopedii

           

              korzysta ze słownika wyrazów bliskoznacznych

              korzysta z informacji zawartych w encyklopedii

              określa funkcje słowników

              korzysta ze słowników on-line

              ma świadomość, że nie wszystkie informacje w internecie są prawdziwe

              ocenia przydatność uzyskanych informacji

              konfrontuje ze sobą informacje uzyskane z różnych źródeł, szczególnie internetowych

              krytycznie ocenia i weryfikuje informacje uzyskane z różnych źródeł

              korzysta z internetu w celach edukacyjnych

              rozwija umiejętności efektywnego korzystania z zasobów internetu

              zna wybrane zasady netykiety i przestrzega ich

              postrzega nowoczesne technologie informacyjne jako narzędzia do rozwijania i prezentowania własnych zainteresowań

          Lektura obowiązkowa i uzupełniająca

              czyta większość wymaganych lektur przynajmniej we fragmentach i analizuje podstawowe elementy ich  świata przedstawionego

              czyta większość wymaganych lektur w całości i analizuje ich świat przedstawiony

           

              czyta wszystkie wymagane lektury w całości i interpretuje wybrane wątki

              czyta wszystkie wymagane lektury w całości i interpretuje je w połączeniu z kontekstami

              chętnie czyta i zna wiele tekstów ponadprogramowych

           

           

           

          Ocenę  niedostateczną otrzymuje uczeń, którego wyniki nie osiągają poziomu wymagań koniecznych, w związku z tym, nie jest w stanie wykonać zadań o niewielkim stopniu trudności. Brak wiedzy i umiejętności nie rokuje osiągnięcia nawet minimalnego postępu.

           

  • Galeria zdjęć

      brak danych